P.o.v dokter hydrycksen
Ik was aan het denken aan die man van daarnet, hij was echt bezorgd... En ik moet toegeven dat ik ook bezorgt ben... 'Ik ben er terug!' Zei ik tegen dokter Vanderhage, hij keek even op en deed toen verder. Ik pakte mijn lange rubberen handschoenen en deed mijn mondmaskertje om...ik keek naar de patiente... Het been was echt vreselijk, ik wist niet of we het nog konden redden...
P.o.v koen
Ik was in slaap gevallen tegen het koude glas van het raam... Waar ben ik? Oh ja... Het ziekenhuis...Tineke is gevallen.. het kwam allemaal terug. ik moest slikken. Langzaam stond ik recht uit mijn stoel en ik zag dat het al donker was buiten. had ik zolang geslapen? Ik keek naar de deur waar de vanmiddag Tineke hadden doorgebracht, en waarachter ze nu nog steeds was...ik hield mijn oor tegen de deur, in de poging op iets te horen, maar helaas... ik hoopte echt dat ze het ging overleven...ik kan niet zonder haar want zij is mijn zon, die de hele tijd straalt en ze is de maan die me licht heeft in het donker, ze is de grond onder mijn voeten, die je draagt en zij is de zuurstof die mijn leven kracht en mijn leven nut geeft... Ik strijk met mijn vingers over de foto van wij twee samen, op haar eerste werkdag. Het was de beste dag uit mijn leven...Opeens hoor ik de deur opengaan, ik zie tineke, nog altijd sneeuwwit, in het ziekenhuisbed liggen, vredig licht ze te slapen, haar been verborgen onder lakens...
%%%%%%%%%%%%%%%%%
Srry dat het weer zo kort is maar kad geen zin om te schrijven xxx margonar
%%%%%%%%%%%%%%%%%
