P.o.v koen
Ik volgde de dokters naar Tineke's kamer, ze plaatsten haar bed in een sobere, toch ruime kamer. ' het zal nog eventjes duren voordat ze wakker is' zei een man met kort blond haar en bruine ogen. 'Ik kom wel nog eens langst straks' ik gaf een knikje en hij ging weg... haar kussen was een beetje verschoven.. ik tilde langzaam haar hoofd op, verlegde het kussen en liet haar hoofd weer zakken. ik hield haar bleke hand vast in de mijne en ik droomde weg terwijl ik naar buiten keek. ik wou dat dit nooit was gebeurd, ik moest zoeken tussen die rotsen, dan was ze nooit gevallen, ik misschien wel, maar dat doet er niet toe, Tineke is belangrijker! Ik verschoot toen ik een gekreun hoorde en keek naar Tineke. Langzaam opende ze haar hemelsblauwe ogen...
P.o.v Tineke
Ik zag zwarte vlekken dansen voor mijn ogen, daarna een fel licht, ik wou mij omdraaien maar het deed pijn.. wat is er gebeurd? Ik keek naar rechts en zag koen zitten, hij had mij ook opgemerkt. ik verdronk in zijn ogen.' hey' fluisterderde hij zacht ' wat is er gebeurd?' Ik verschoot ervan hoe hees mijn stem was. ' wel..' Zei Koen aarzelend' je bent gevallen van een rots tijdens de patrouille, weet je nog. ' ik zweeg, natuurlijk wist ik het nog... voordat we nog iets anders konden zeggen kwam de dokter binnen. 'Dag mevrouw schillebeeckx, alles oke?' Hij verwisselde het bloed met een ander pakketje ( had ik echt o+?) ik knikte. ' zou ik u even alleen kunnen spreken?' Vroeg de dokter. Ik knikte weer en koen verliet mijn kamer...
%%%%%%%%%%%%
Srry voor dit akward (of hoe je dat ook schrijft) hoofdstuk
Het is eigenlijk gewoon een aanleiding tot het volgende...
Greetzs margonar
Ps: kga nu slapen tt vanavond of straks
%%%%%%%%%%%
