36

472 26 2
                                    

- dinsdag..-
P.o.v Tineke
Ik voelde me echt schuldig tegenover Annelies...ik had haar zo afgesnauwd! Ik besloot om extra vroeg naar het werk te gaan om tegen haar te zeggen dat het me spijt... zo gezegd zo gedaan, ik had een bus genomen van een halfuur vroegerba en vertrok. Ik was veel te vroeg maar meestal kwam Annelies als eerste... ik had dus niet lang moeten wachten. 'hey' zei ik schamend. 'ah hallo' zei ze luchtig terug. ik zag de pijnlijke blik in haar ogen. Ze liep door ,deed de deur open en ging naar het bureau, ze smeet de deur met een knal dicht. Voorzichtig ging in aan de deur staan 'euh...Anne...' 'Annelies' onderbrak ze me. 'sorry...' ik zuchtte 'Anne....Annelies, ik wil met je praten.'. Ze draaide met haar ogen 'Je doet maar'. 'sorry...' Ik ging voor haar zitten 'voor gisteren'. Ze pakte een balpen en kraste op het blad dat voor haar lag.'wat maakt het uit, het is al goed' ik zag aan haar ogen dat ze het niet meende. 'luister Anne...ik bedoel Annelies. Het spijt me dat ik je zo afgesnauwd had, ik had mij niet zo mogen afreageren.' Ze bleef verder krassen 'hmmm' . Ik kreeg een krop in m'n keel en vervolgde. 'Het is gewoon...ja...het zijn gewoon de dingen die de laatste tijd gebeurd zijn. Ik mis mijn oude werk als politieagente en mijn collega's zelfs mijn baas... ik heb een nieuwe wending moeten nemen en ik heb er niet eens zelf voor mogen kiezen...ik kreeg steun, dat wel maar... het was gewoon moeilijk...ook met mijn verleden enzo. Echt sorry. ik werd gewoon gefrustreerd. Kun je me vergeven?' Ze twijfelde. het was alsof er een strijd in haarzelf was. 'ik wil wel nog eens proberen' zei ze uiteindelijk. Ik wou haar een knuffel geven maar die weigerde ze. 'voorlopig zijn we collega's alleen zakelijk... niet echt vriendschappelijk' zei ze. Ik gaf een knikje...ik begreep haar wel... en vervolgde dit saaie werk.
%%%%%%
Bijna finale...
Greetsz
%%%%%%

ChangesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu