-een dag en half later-
P.o.v Tineke
Ik richte mij op in mijn bed en at het eten op dat ik daarnet had gekregen, boterhammen, netjes verpakt met een potje confituur ernaast... Na mijn ontbijt drukte ik op het belletje, 30 seconden later kwam er al een verpleegster binnen 'waarmee kan ik u helpen mevrouw?' ' zou u mij in de rolstoel kunnen helpen?' Vroeg ik.ik schaamde mij ervoor dat ik het niet alleen kon... 'Oke' zei ze. even later was ik bezig om mijn spullen in te pakken voor naar huis, koen kwam mij om 14:00 halen om daarna naar de commissaris te gaan... Ik keek naar de rest van de taart en moest glimlachen toen ik aan de ploeg dacht. Ik zal ze uitdelen, voor dat ik naar de chef ga,om te zeggen waarom ik stop. ik nam mijn i-phone, waar er een grote kras in zat en stuurde een bericht naar koen.'hey'. vijf seconden later kreeg ik een berichtje terug 'hey Tineke! Ben je al klaar om te vertrekken?' Ik antwoordde direct' bijna, juist nog mijn toiletgrief.' Ik legde mij, gsm op het tafeltje naast me en reed naar de badkamer. Ik deed nog wat mascara op en stopte toen m'n spullen weg... Toen ik terugkwam uit de badkamer klopte er iemand zachtjes op de deur, waarna ik het blije gezicht ban koen zag 'je chauffeur is hier!' Ik grinnikte. hij rolde mij uit mijn kamer, die ik met gemengde gevoelens achterliet en reed me naar zijn auto. hij pakte me uit mijn rolstoel en hij droeg me met zijn sterke armen in de auto, de rolstoel stak hij in de koffer. 'We zijn naar het bureau' zei hij. Ik gaf hem een flauwe glimlach, maar diep in mij was ik echt bang...P.o.v Floor
Ik zag hoe koen Tineke binnenreed in een rolstoel, waarschijnlijk was haar been nog niet volledig genezen. 'hey Tineke' zei ik 'hey Floor, waar is de rest?' Vroeg ze. ' in de refter, de patrouille moest niet gaan om een of andere reden, we krijgen allemaal papierwerk' ik zette een sip gezicht op en toen ging ik met haar mee naar de refter. Ze werd daar warm ontvangen door heel de ploeg en werd overladen door de knuffels. Ze glimlachte, maar ik had het gevoel dat ze achter haar glimlach verdriet verborg... Ze had de taart mee van de vorige dag, die aangezien het zoveel was, belange nog niet op was, en deelde hem uit. de chef kwam binnen en pakte een groot stuk van de taart. ik zag dat de blikken van Koen en Tineke elkaar kruisten, en dat Koen zachtjes knikte. 'Chef?' 'Tineke?' Antwoordde hij ' zou ik u even onder 4 ogen kunnen spreken' vroeg ze ' tuurlijk' de chef stond op ' kom maar mee naar m'n bureau...' Tineke rolde haarzelf naar binnen en de deur viel in slot. we keken elkaar vragend aan... behalve koen, die stond voor zich uit te staren... hij wist er meer van
%%%%%%%%%%%%%%%%%
Hoe zal de chef reageren?
Dat lees je in het volgende stuk!
Ik wil jullie trouwens bedanken voor de 1000 reads en al de vote's! Jullie zijn top lezers!
Greetsz Margonar
Xxxx
%%%%%%%%%%%%%%%%%