ZELİHA (Tamamlandı)

13.Ayrılık🍁

Zeliha ve abisi 1 saat dolmuş bekledi, araba uzaktan göründü. Zeliş gitmek istemiyordu sanki, Abidin ağa arkada beklese dönüp geri binecekti araca. İçi buruk,kırık gibi kalbi, hüzün doluydu.
  Bırakmasaydım pişman oldum, kalsamıydım Roza napar şimdi çok ağlarsa ya,Mirza nasıl baktı öyle. Gerimi dönsem abim ne der, hem nasıl gideyim ki ne sıfatla el onlar.    

    Diye düşüne düşüne bir tuhaf oldu.
  "Acaba Emine gibi olurmu? Olur aslında yaparım ben" diye kendi kendiyle konuşuyordu ki, abisi
  " hadi Zeliha nereye bakıyon boş tarlaya"  dedi.
Bindi arabaya ağlamaya başladı..
  Ali şaşkın şaşkın kardeşine baktı.

-Zeliha ne oluyor sana.Hasan emmigil de de çok ağladın bacım.Anamdan ayrılırken bu kadar ağlamadıydın ne oldu bişeymi oldu yoksa.

- Yok abi özlerin onları çok duygulandım,bana o kadar iyi davrandılarki bilsen sende etkilenirsin.

- Sahi abi kaç gün oldu geleli ben?

-Zeliha ben sabırsız olacağını sandım dı eve gelmeye hatta geç kaldık diye 10 gündür diken üstünde geçti ellerin evinde ne yaptı diye.32 gün oldu

-Abi inanki çabuk geçti.

- Ee ağlama gelirisin geri görüşmeye getiririm ben bir gece kalıp dönersin

- Sahi mi abi gelirmiyiz

- Geliriz ne olacak niye ağlıyon,hem o çocuklar ne öyle sarıldın iki saat ağladın haa, kıskandım bana öyle sarılmadın hiç yiğenlerine bile
diye güldü

- Abi deme diye hıçkırdı kız daha çok ağaldı,ölürüm ben yiğenlerime çok özledim sizi anamı babamı

-Valla öyle görünmedi sanki çocuğunu bıraktın geride

    Evet dedi Zeliha,içinden evet ya. Ben çocuğumu bıraktım kızım oldu Roza gül kızım.Arkadaşım Mirza hatta yüreğime katasım geldi sessizliğini Hüseyin'in.

- Abi anneleri ölmüş 7-8 ay önce üç kardeşin, Zeynel ağanın çocukları onlar doğumda kaybetmişler annelerini.

- Deme ya Allah rahmet etsin sabır verisin.Zeynel'e çocukların ömrü uzun olsun.

Hele o yüzden Hasan ağanın evi nerde diye sorduğumda beni getiren genç adam taziye biteli çok oldu baş sağlığı içinmi geldin dedi..

- Sen acıdın demi merhametli bacım benim anam yürekli bacım.

-Çok sevdim onları, görsen bebek bana çok alıştı varya kilo aldı biliyonmu ben yedirdim hep.Sen aldıydın ya yengem hastayken. Suriye den geliyomuş Kilis'e dediydin süte toz atılıyodu hani, ondan almışlar. Annesi yok abi yazık doğdu doğalı biberon içiyomuş,öylede tatlı ki..

-Zeliha güzel anlatıyon ama salmazdık bilseydik.Hasan emmi hususi dememiş herhal, hanımı ölmüş adamla aynı evde uygun düşmez.İleri geri konuşur millet,yeter bıktık zaten lafını bilmeyenlerden.

- Abi evi terk etmiş adam acısından, arasıra çocuklarını görüp gitmiş.Millet kendine baksın eli konuşmak kolay dedi Zeliş ve daldı  yola bakarak.

   4 saat kadar gittiler Zeliş camdan bakarak bir ağladı bir neşelendi Roza aklına gelip..Nihayet vardılar ilçe durağına. Allah'tan ev yakındı dolmuşlara,yoruldu Zeliha uzun yürüyecek hali yoktu
"  sabah çayı bile nasip değilmiş baksana Kirman'larda"  diye indi arabadan.
  Ali sırtlandı, Nurin hanımın hediye koyduğu çuvalı ve Zeliş'in çantayı..Geldiler eve heyecanla açtı kapıyı Elif gelin ve çocuklar.
Sarıldılar hasret girdiler, anasıda çıktı Zeliha daha beter ağladı sarıldı öptü anasını,içi geçene kadar ağladı dizinde kadının..Gözünü açtı etrafına bakındı aklı başına geldi abisigildeydi üzüldü. Annesini gördü kalktı sarıldı hüzün çöktü gözlerine aktı akacak pınarlar..