ZELİHA (Tamamlandı)

17.Bölüm-(Hasret)

    Nikah kıyıldı İmam efendi hayır dua etti öğüt verdi gelin ile damada. Müsade isteyerek çıktı odadan.
Hasan ağa ayağa kalktı, diğer büyüklerde ayaklandı.
Zeliha hâlâ  çok heycanlıydı, kalbi küt küt atıyordu dizi dizine deyen adam duydu yüreğinin sesini.

Zeynel ağır bir beton kütlesi gibi
zorla doğruldu babasının elini öptü ve imamın peşinden dışarı çıktı dönüp bakmadı bile geline.
    
    Nurin hanım Zeliha gelini kaldırdı yavaşça,
  "mübarek olsun kızım "diye Hasan ağa elini uzattı..
Zeliha  yavaş harketlerle öptü Hasan ağa ve Nurin hanımın elini, Meryem koluna girdi avluya geçirecekti Zeynel ağayı gördü imamla konuşuyordu.

+ Kız ağam imamla konuşur şurda beklemek istenmi?

+ Yok abla yok gidelim neye bekleyim yok.  dedi heycandan ölecekti zaten.
  Ama içi içini yedi
"Allah'ım nikahı nasıl bozacağınımı konuşur yoksa. İnşallah beni göndermez geri, ne yaparım ben adım her yere vuruldu birde bunu kaldıramam" diye endişelendi.
   Salona geldi gelin oturdu sedire,halaları yengeleri bekliyordu daha,  nikah kıyıldığı için duvağı açmadılar bu kez odasına gitmesi gerekiyordu Roza durmadı Zeliş'i istedi aldı genç kız duvağın altında öptü sarıldı sakinleştirdi bebeği.

Nurin hanım geldi biraz sonra, Meryem gelin kızı götürün kızım dedi usulen.
Görümceleri ve eltiler laf etmesin diye Zeynel ağanın odasına gönderdi.
Zeliha korktu o odaya gitmekten, utandı böyle konuşmamıştıkta diyemedi.
  Avluya  çıkınca;

+ Abla sizde gelin tek durmam orda, Diyar bari sen kal yanımda.

+ Kız saçmalama ne işimiz var gelin güvey odasında ağam kızar bize,

+ Zeliha sen arabada bayılınca beynin uçtu herhalde biz ne  yapacaz kızım abim gelirse delimisin.dedi Diyar

+ Ya Diyar onumu diyorum ben sanki bilmiyorsunuz nasıl gelin olduğumu abinden korkuyorum ben birşey derse.

+ Kalamayız gülüm ayıptır hem evde misafir var neler derler, gelmez ağam korkma erken daha diye dürttü kızı yürürken.

+ Abla deme şöyle şeyler valla daraldım zaten şu elbiselerle diye ofladi yeni gelindi artık.

Odaya geldiler, Zeliha ilkkez girdi bu odaya istemiyordu aslında buraya gelmeyi Melek'in odası onun kalmalıymış gibi hissediyordu.

  Meryem gelini oturttu yatağın üzerine.
+ Zeliha yüzünü aç artık abayı da çıkar çok sıcak öldük bugün ama bitti şükür, bohçalarıda  getirir Ömer birazdan, biz de gidelim haydi çocukları uyutup yıkanalım üstümüz başımız şorik(pis nemli) olmuş.
+ Meryem abla çocukları yanıma gönder neolur gerçekten duramam içim çok kötü.

+ Tamam Zeliş tamam gönderim ne bu halin anlamıyomki ağam adam öldürmüyor korkma...Diye gittiler..

Az sonra kucağında Roza yanında iki oğlanla Emine geldi. Verdi çocukları Zeliha 'ya.
Mirza çok mutluydu,Hüseyin geri geri genç kıza sarılıp öpüyordu.
Zeliha duvağı Roza'nın eline verdi abasını çıkardı kenardaki mindere koydu.
Mirza ve Hüseyin uyukluyordu yatakta vakit ilerledi gelen giden yoktu. Bohçalarını bekledi onlarda gelmedi.Sıcaktan sırtı yanmıştı artık..Roza da kucağında uyudu.Yerdeki büyük mindere yatırdı bebeği kendi de yanına oturdu kafasını yastığa koydu  içi geçer gibi oldu gözleri kapandı yorgunluktan günlerdir uyumuyordu doğru dürüst.
   Kapı sesi duydu,
hızla açtı Zeynel ağa kapıyı.
Zeliha korkuyla sıçradı yerinden. Adam içerde çocukları ve Zeliha'yı beklemiyordu, şaşırdı diğer odada olduklarını düşünmüştü.
Zeliha korkudan ne yapacağını bilemedi adama sırtını döndü.Bebeğe sarıldı.
   Zeynel  gördüğü manzara karşısında ses çıkaramadı çocuklar uyuyordu.
Yavaşça yürüdü eline birşeyler aldı, Zeliha'nın hizasına geldi
  "sana gelme dedim vazgeç dedim geldin, dünyada cennet yaşayabilirdin ama bana mahkum oldun cehennemi seçtin "dedi ve kapıyı çarptı gitti..