Zeliha kendine gülümseyen kocasına baktı uzun uzun söylemek istediği çok şey vardı sevdim seni demek isterdi yada ömür boyu yanımda dur, böyle bak bana haram olsun senden başkası...
Hiçbirini söyleyemedi sarılamadı, belki o da küçük bir buse kondurabilirdi sevdiği adamın yanağına ama olmadı işte Zeliha için zordu şuan hepsi..
Buruk bir gülümseme ile kızını öptü aynı şekilde alnından ve yavaşça kalktı siyah hırkasını üstüne geçirdi gelişi güzel başında örtü attı abdest almak için banyoya gitti..
Zeynel ağa geride kaldı gözlerini tavana dikti ne olacaktı böyle iki arada bir derede kalmıştı artık..
Zeliş odaya döndü namaza durdu kocası da gitti abdeste.
Namaz sonrası Zeliha fistanını zar zor giydi.Beliklerini saramadı Zeynel ağa farketti ama yaklaşmakta istemedi az önceki hallerden sonra..
Zeliha kendine söz vermişti utanamam artık diye kocasının yanına yürüdü " ağam şu örgüleri içine atsan fistanın Diyar'a sardırırdım abi kalkmıştır görünür şimdi, birde şu kuşağıda bağla sana zahmet " dedi kuşağı bilerek söyledi gerekte yoktu madem kocası yakındı dünden beri o da Meryem'in taktikleri yapacaktı artık..
Zeynel ağa yaklaştı karısının yanına Zeliha derin nefes aldı heycanlanıyordu ister istemez. Adam iki örgüyü tuttu yakasını açıp atacağı yerde iç içe sardı ensesine doğru "ver lastiğini" dedi ve alarak tutturdu ensesinde parmakları kızın boynuna değince çekti geri hemen ellerini..
Kuşağını Diyar takar Zeliha dedi.
Zeliha hiç kendinden beklenmeyecek bir söz ile
." ben senden yardım almak istiyom ağam " dedi şaşırttı kocasını.
Yandan yandan baktı adam karısını "gel al da gel" dedi yatağına oturdu.Zeliha minderdeki elbise kuşağını aldı uzattı adama ama eli titriyordu ne zor işlermiş bunlar diye içinden söylene söylene bir oldu Meryem'e içi gıcık gıcık oluyordu çünkü ağaya yaklaştıkça.
Zeynel yavaşça elinde uzattı kuşağı madem öyle cesursun benden yardım isteyecek hadi bakalım dedi.
Zeliha utanarak yaklaştı bu serin havada nasıl terlemişti böyle
" yok ağam neyse ben onu alıp gidem sağol sen" diye kuşağa uzandı ama alamadı.
" gel gel bağlayım işte belki kalkmadı daha bizim kız malum aynı akıldasınız beş karış yukarda " dedi adam bıyık altı gülerek." yok ağam sen ver önemli değil zaten olmsada olur"
Olmaz olmaz diye tek hamlede uzandı çekti kolundan karısını beline elini uzattı. Zeliş bin pişman oldu daha çok titredi.
Kuşağı çekti iki tarafından karısının kokusu burnuna doldu, bağladı sıkıca ama fazla sıktı.
" Ağam ne ettin belim ağrdı göbeğim düşer aç " dedi Zeliha ." iyi öyle sen kaşındın şimdi git size hoca olan anana yada bilmiş bukeye çözdür kocam bağladı de " dedi dalga geçerek.
Zeliha
" ayıp ya nasıl diyem ben öyle aç şunu " diye zorladı ama parmağı daha çok ağrıdı galiba işaret parmağını sokmuştu neyse artık gün güneşi çıkınca kızdırılmış iğne ucu ile bakacaktı..
' yürü yürü Zeliha çayı erken çıkarın Abidin de bende giderim kuşluğa kalmadan, çok konuşma hadi" dedi kocası gülerek..Zeliş sen görürsün diye söylene söylene çıktı odadan.
Zeynel ağa tanımazmıydı anası ile gelinini Zeliha 'yı kandırırlardı ama onu kandıramazlardı öyle sanıyrodu kendince,
Zeliha'nın düştüğü ateşe düşecekti kendi de elbet hem de anasının hepsine bir sürprizi olacaktı...Zeliha hızlı hızlı mutfağa gitti Hazal kadın vardı artık mutfakta teneke soba yanıyordu soğuktu yaşlı kadının dizleri sızlıyor sıcağı seviyordu Emine giderse kocaya mutfakta yatardı sobanın başına..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZELİHA (Tamamlandı)
General FictionHerşey Zeliha'nın verdiği bir karar ile başladı.. Zeliha hem ağlar hem güler hem neşelidir hem kederli.. Zeliha umut olur Zeynel'e.. Gerçek hayattan kesitler ile kurgulanmış bir hikaye.. Genç bir kız Zeliha. Anne Evlat Kadın ...