ZELİHA (Tamamlandı)

6.Bölüm💮

Merhaba...
Sevgiler...

....HAYAT YAŞAMAYA DEĞER HER SIKINTI GELİR Ve Geçer...

Gözlerini araladı Zeliha karanlıktı her yer dışarıda uğultu gibi sesler vardı sadece, bir an hatırlayamadı nerde olduğunu az doğruldu döşekte etrafına baktı
" doğru ya, Hasan emmigile geldim ya ben "dedi
"ayy nasıl ayıp oldu saat kaç acaba gece olmuş "diye telaşlandı..

Üstünü başını, yağlığını düzeltti hemen dışarı çıktı mutfağa gitti.
"Hazal teyze" dedi "
kusura bakmayın yorulmuşum galiba ben uykuya kalmışım " mahcup oldu..
"Kızım olurmu öyle ne kusuru Nurin hanım bırakın kız dinlensin seslenmeyin zaten bizle yiyemez utanıyor kalkınca yer yemeğini dedi, sıkıntı değil yani" dedi kadin..

Zeliha utana sıkıla, midesinde ki kazinmaya son vermek icin "Hazal teyze varmı birşeyler hazırlayım ben açlığa dayanamıyorum da pek" dedi ,gülümsedi kadın
"
olmazmı güzel kızım senin hakkın sinide bak orda, otur bu sofrayı al" dedi ve uzattı elini,
Zeliş iştahla aldı siniyi afiyetle yedi yemekleri "ellerinize sağlık çok güzel olmuş Elhamdülillah "diyerek topladı sofrayı çıkan kapları yıkadı tele dizdi..

Nurin hanımın sesi duyuldu
" Hazal Hazal nerdesiniz? Emine şu kızın sütü nerde ciğeri çıktı ağlamaktan gurtik sesi ocağı yikar"
diye seslendi.
" Eminenin başı çok ağrıdı kızım yatıyor içerde, sana zahmet şu sütü kat götür" dedi Hazal kadin Zelihaya " Tamam tamam "dedi Zeliha hızla hareket etti sesin geldiği tarafa gitti geniş avlunun sol tarafından geliyordu bebek sesi iç taraftaki 2.kapıyı tıklattı Nurin hanım açtı kapıyı:
- Hıh Zeliha uyandınmı kızım kusura bakma bu cadı kızmı sese kaldırdı seni? Emine getirirdi zahmet etmişsin,
diyerek biberonu aldı.
  
Roza kucağında yatıyordu verdi sütü bebek daha kötü ağladı Nurin ana ofladı" e yavrum e benim canım niye içmezsin ciğerim benim ağlama yeter gayrı canın söküldü altını kuruttum ağrında yok ha guzum doyur garnını üzme neneyi"
Dedi sesi titriyordu yaşlı kadının, Roza çok zor çok çok zor gelmişti bugüne kadar evdekiler ne yapacağını bilmiyordu artık az bir yengesinde sakindi onun harici neredeyse sürekli ağlamaklı bir haldeydi, ne dualar ettirmiştir Nurin hanım imama, agzi kuvvetli hocalara ama nafile hepsi anasına ağlar diyordu..

  Zeliha durmayan bebeğe bakarak
  " az alayımmı teyze yorulmuşsun"
Dedi.

"al al kızım al, Diyara on kez ses verdim gelmedi Meryem de Ahmet i zor kaçırdı odasına uyandırmasın diye oğlanlarıda perişan eder bu gurti ağlaya ağlaya" dedi

"bende eskisi gibi dinç değilim yetişemem, bu Emine niye gelmedi daha" diye söylendi.

""Hasta o teyze yatmış başı ağrımış Hazal teyze benle gönderdi sütü" dedi Zeliş, bir yandan da bebeği kucağında sallıyordu sussun da içsin sütü diye ama hala ağlıyordu Roza.

Oturdu Nurin hanım yere,
" bura çocukların odası 4 ü de burada kalır Ahmet daha çok anası yaninda iki oğlanın da odaları bitişik buraya çıt ses çıksa duyarlar "dedi

" Zeynel yaptı burayı ama işte anlatmışlar sanada Melek gelin gidince o da bitti, uğramaz oldu buraya bahtsız guzum bu sabilerde babası gelince odalarında yoksa da burada bir benle bir Emineyle arada Meryem götürür hepsini odasına oyunlar oynar uyutur.Diyarda ancak kudurtur birşeye faydası yok bu kız nasıl ana olacak bilemem mermer kafalı" dedi yapmacık bir sinirle derdi içini dökmekti galiba ana yüreği herşeyi bağrında taşıyordu.

"Hazal ancak yemek döker bunlara, kafası hiç götürmez sesi benim emektarım Hazal yoramam onu dahada günahtır "dedi..
  
Zeliha sallaya sallaya biraz zaman sonra sustu Roza, yavaşça verdi biberonu içmeye başladı
  "kafasını az yukarı tut genzine kayar "dedi Nurin hanım Zeliha düzeltti kolunu hemen..
 
Sütü içtikçe uyumaya başladı bebek Zeliha mutlu oldu,
  "sağol kızım Allah razı olsun vallah götürüp Meryem e atacaktım gene sağolsun napar eder bakar ne olsa da dayanamaz kıza "dedi..