ZELİHA (Tamamlandı)

31.Bölüm

Merhabalar bayramlaşmadık üzgünüm yazamadım geciktim.
Bizde Zeliha gibi büyük ailede yaşamaktayız.Bayram dolayısıyla daha da kalabalık olduk gelenler gidenler şehirler arası gezmeler yazmamı engelledi elime geçmedi affedin.

'''''Zeliha'''''

Bugün bizim için herşey en baştan başlıyordu.
Kendimi ilk kez böyle değişik hissetmiştim.
Ne Mehmet Köroğlu kızı, ne Kirmanlar'ın gelini, ne de üç sabiye bakan Zeliha ablaları veya iki miniğin deyimiyle anneleri gibi değilde Zeynel ağaya eş gelen gelin gibi hissettim.
Bana dokunması, öpmesi, sevmesi beni başka bir boyuta geçirmişti sanki.
Arkadaşlarımın dediği gibi bende artık kadın olacaktım genç bir kız değilim ben Zeynel'in kadınıyım diyecektim artık.
Olmaz demiştim yapamam ben ana ayrı odalar olsun demiştim en başta ama bir olmak daha güzelmiş nefesini duymak hergün yüzüne bakmak varlığını hissetmek hele bu geceki olbirşeymiydi?sevgi ile yaklaşması kibarca öpmesi bana sıkı sıkı sarılması benim sığınacak bir kanadım dağ gibi bir kocam vardı artık sahiplenmek ne güzel şeydi mutluluk böyle birşeymiydi?
Tam sarıldım kokusunu içime çektim sahi ne güzel kokuyordu bu adam, kolları sıcacık göğsü sığınacak bir liman.
Kulağıma fısıldadı sen nefsime değmedin Zeliha gelin, gönlüme değdin dedi mest etti.
Bana Delal bile dedi bu gece, Delal; sevgili, sevilen, kıymet verilen demekti ayağımı kesti yerden, "ağlama Delal" ağlayamazdım artık ağlamamalıydım sevdiğim bana ağlama demişti ama hayat işte ağlamak ile gülmek başbaşaydı her zaman.
Evlendiğimizden beri aramızda duran o kalın perde bugün aralandı ben kalbime almıştım Zeynel' i çoktan gözleri hani çakmak gibi bakan beni ilk kendine bağladığı an gözlerini gördüğüm andı.
Bu gece daha farklıydı ama bana hiç böyle bakmamıştı köydeki evli arkadaşlarım derdi kocan sana değişik bakar diğerleri gibi olmaz bu bakış o bakışmıdır? Ah Meryem abla tamda lohusa olacak zamanı buldun başın kalabalık nasıl sormalıyım ben şimdi ne edecem diye korkuyorum ben ötesinden nasıl diyecem ağama?

Kapı iyiki çaldın şükür hazır değildim ben daha....

Zeynel....

Zeliha benim aylardır karım nikahımın sahibi, helalim, çocuklarıma ana.
Ben karısını kaybettikten sonra şimdiki tabirle bunalıma girmiş bir adam.
Sahi Zeliha olmasa ben aşamazdım bu durumu kimse görmedi kendi bile farketmedi ama elimden tuttu ayağa kaldırdı beni.
Zeliha mutlulukların en güzelini hak eden sevmeye sevilmeye layık beni ilk zamanlar ki düşüncelerime bin pişman eden başıma gelen en güzel şeylerden biri.
Allah bana ikinci kez bir şans verdi Melek'ten sonra, onun kadar iyi bir eş daha nasip etti.
Ben Zeliha'yı zorla gelin getiren anama ve babama duacı olmalıyım.
Evlatlarıma ondan daha iyi kimse bakamazdı ben bile.
Ve ben bugün uzun süredir düşündüğüm kendimi ölçüp tarttığım ve karar verdiğim hayatıma başlayacaktım.
Zeliha güzel kızdı Allah var.
Köyde yoktur onun kadar güzeli.
Akıllı, merhametli sevgi dolu, görgülü eli işli.
Anam odama kadar zorla soktu oyunlar düzenler kurup ama gönül bu yürekte olması lazım önce, bekledim ben.
Zeliha'nın güzelliğine esbabına maharetine kanacak olsam başkalarında kanardım ben o değilim...

Bugün farklıydı.

Beni Zeliha 'ya götüren birşeyler vardı.
Ona dokunduğumda nasıl utanıyor heycanlanıyor afallıyordu.
Ondaki bu hisleri sadece arzum için öldüremezdim sevmeliydim ben Zeliha gelini.Gönlüm onun olmalı.