ZELİHA (Tamamlandı)

24.Bölüm

  Eve geldiler akşam üstü.
Zeliha kucağında kızı ile indi arabadan çocuklar heycanla koştu avluya Ahmet ile sanki aylardır ayrı kalmış gibi sarıldılar, nenelerine koşup öptüler.
  Nurin hanım kapıda aldı torununu hoşgeldin diye neşe ile karşıladı oğlunu gelinini.
  Meryem Zeliha ya sarıldı "hoşgeldin sanki haftalar geçti çok alışmışım sana" dedi.
Diyar " bende gittim geldim yav kimse beni görmüyor gelmesemiydim " diye çıkıştı.
Annesi kızdı sen sus seni sonra görecem.
Meryem göz kırptı benim gulem hoşgelmiş dedi sarıldı...
  Zeynel ağa bir farklılık sezdi anasının tavrından ama eşyaları falan getirdi Ömer ile, üstelemedi...
  Zeliha ayak üstü sohbet sonrası odasına gidip yıkanmak istedi..
Meryem ve Diyar hemen odaya çekildi son durumları konuşmaları gerekiyordu dün onlar yola çıkınca bir haber gelmişti...

  Odasına gitti kapıyı açtıki oda boşalmış bir kaçtane çuval var dolu...

Geriye döndü. Kaynanası çardağa oturmuş Roza'yı seviyordu.
Yanına gitti.
- Ana eşyalarım ne oldu? Oda boş.

  - Eşyaların sizin odada kızım git ha orda...Eli ile oğlulların odayı gösterdi.

  - Zeliha hızlı hızlı çocukların odaya girdi etraf normal eşyalar yok.

Kaynanası peşine geldi. Zeynel ağa dışardaydı kapıda birşeyler konuşuyordu..

  Elini tuttu gelininin, oğlunun odasının kapıya götürdü.

- Ana girmeyim ben.

- Gel Zeliha. Kim girecek sen değilde.
Kapıyı açtı içeri götürdü gelinini yere oturttu.

Zeliha karşıya baktı iki gözlü, cevizden,  ağır işlemeli kaynanasının dolabı buraya gelmiş, minderlere anasının diktiği örtüler geçmiş.Yastıklar çeyizindeki örtüler ile süslenmiş.

  Zeliha'nın sadece evli insanlara verilir sandığı demir koryala üsütündeki döşekte işlemeli beyaz çarşaflar serilmiş. Yorgan ve uzun yastık çeyizindeki kendi elleri ile işlediği anasının diktiği kaneviçeli kumaşa geçmiş.

- Ana Zeynel ağanın bu oda, olmaz ana kendide istemez olmaz.

- Olmaz deme olur olacak.İstemezse kendi gider nerde kalacaksa kalır yeter senin odan bura yerin bura düzenini kur artık öyle bakıcı gibi misafir gibi olmaz galan...

  Roza'yı yere koydu kadın..
 
Kalktı dolabı açtı Zeliş'in tüm kıyafetlerini eşyalarını yerleştirmişti Meryem.
 
- Bak buraya koyduk fistanalarını,içliklerini,örtülerini, herbişeyini... El işlerinizi serdik serpeledik.  Fazlan sandığında kendine göre diz sırala...

  Sana hazır ettik, artık  kal kızım yattığın kalktığın yer belli olsun Zeliha,  sen gelinsin gençliğin baharındasın hayatını zindan etme haram eyleme..

Kocanın yanıdır yanın.Başta verdiğim sözü ben tuttum seni zorlamam ama böylede olmaz başkada söz istemem.

Sende normal bir yaşantı yaşayacan Meryem gibi.

Git ona sor kalanı anlatır sana.

Şimdi ben kızı alıp çıkam banyoya ateş attık yıkanın yolun pisliği gitsin yarın Allah kerim dedi ve gitti..

  Zeliha kaynanası çıkınca çöktü iki dizi üstüne ağladı ben ne yaparım nasıl kalırım ağa beni hiç istemez diye...
 
Zeynel ağa içeriye geldi çocuklar ve anasının  sesi salondan geliyordu..
Odasına gitti dalgın dalgın kapıyı kapattı hiç içeriye bakamdan yorgundu zaten.

  Başını bir kaldırdıki etraf değişmiş süslenmiş  tam tur döndü etrafında kendi odasıydı, Zeliha oturuyor yerde boş boş.
Zeliha nın yanına yürüdü.