HALLEDERİZ

6

   🎼Kubilay karça -Üzerime kalır🎼

" Ben senden hoşlanıyorum Furkan" dedim ve buyrun cenaze namazına

Bana boş boş bakarken kafasını anlamamış gibi  sallayarak dik oturdu karşımda

" Nasıl" dedi al işte gerizekalı nasıl ne sanki ben çok güzel itiraf etmişim gibi ne güzel yargılıyordum değil mi

" Basbayağı  duygu olan sevgi terimi altında hoşlanıyorum  bir süredir bu şekilde " dedim gayet normal bir durumu açıklıyor gibi

Anlamsızca bana bakıp derin nefes aldı ve koluma dokundu

" üzülme ama benden olmaz Nalan , tek sen değil herkese karşı bu şekilde ,unut beni bu anı olmamış gibi davranalım ve konuşmayalım  tamam mı?" Diyerek cevap vermeden kalkıp gitti yanımdan

Boş boş arkasından baktım. Kalkıp kızlar tuvaletine girip gözyaşlarımı serbest bıraktım . Sakinleşince lavabodan çıkıp  elimi yüzümü yıkayıp sınıfa girdim  Kimse ile göz teması kurmadan yerime geçip oturdum. Ezgi bana şok içinde bakarak

" Ne bu hal" dedi

" Boşver ezgi sorma bir şey" dedim ve ezgi ile yer değiştirip  cam kenarına oturdum ve ağlayarak matematik testimi çözdüm.

3 gün sonra

Annemle oturmuş mantı açıyorduk. O günden beri yoğun bir depresyon halindeyim. Televizyondan gelen oyun havası ile ağlamaya başladım annem " Bismillahirrahmanirrahim , Ece koş Nalan' a geldiler " diye bağırınca birden dediği komik gelmişti ve gülmeye başladım

Ablam odaya gelip bana şokla baktı

" Yok bir şey abla ya  2 gün sonra sınavım var şimdiden ağlamaya başlayayım anca " dedim ablama anlattığım için bana değmez şu haline bakışı ile gelip yanıma oturup

" Nalan korkutuyorsun ablacım iyi misin" dedi toparlanıp

" İyiyim ya iyiyim merak etmeyin " dedim

Annem şefkatli sesiyle

" Yıpratma kızım kendşni sonunda ölüm yok ya her şeyin hayırlısı " dedi

Mantıyı bitirdikten sonra annemden izin alıp sahile gittim .

O günden sonra hiç denk gelmemeye çalıştım her gün Ebrar ile oturuyor gülüp eğleniyordu bana gelince duvar olan çocuk Ebrar' a ya da bir başkasına gelince baya duvarını yıkıyordu.

Bu sevgisizlik bana özeldi anlamıştım.

Gözlerim dolmuştu yine artık ağlamıyordum çünkü bir gün bunun böyle olacağını biliyordum sürekli kendime ' Ne bekliyordun nalan' diyerek süper motive konuşmamı yapıyordum bu sorudan sonra da tabi ki toparlayamıyordum.

Sahile inince hiç görmeyeceğim bir manzara ile karşılaştım Ebrar ile sarılı bir şekilde oturuyordu biraz uzak bir kısımda oturup onları izledim gayet iyi konuşup gülüyor Ebrar'ı güldürüyordu

Sen buna mı üzülüyorsun Nalan diye içimden tekrar tekrar geçirdim. Ebrar ile kalkmış gidiyorlardı ki beni görünce yüzündeki gülümseme silindi Ebrar's dönüp onu yollayarak yanıma geldi alayla güldüm

" Nalan nasılsın" dedi

" Süper " dedim hissizce

" Nalan bak " diyerek karşımda durdu

" Ben seni arkadaşım olarak gördüm benim hayatımda aşka yer açacak bir yerim yoktu. Senle de olmazdı sonu olmazdı yollarımız ayrı ebrar'la da şimdi öyle yeni başladık be.. " dedi sinirle güldüm

" Neden ya neden bana gelince olmayan sevgin ebrar'a gelince oluyor sen benim seni sevdiğimi biliyordun Furkan bunu bile bile benimle konuştun benim senin her hareketinde umutlandığımı biliyordun" dedim ağlamaya başladım istemsiz bir şekilde gözyaşlarım akıyordu.

" Bu şekilde üzülüceğini düşünmemiştim Nalan,  " dedi buz gibi soğuk ifadesiz suratı ile
" Ben çok yoruldum artık, bir insan sevmekten yorulur mu? Bu kadar kör olman normal mi ha, sürekli seni severken senin bunun farkında olarak sürekli beni darmadağın etmen normal mi?" Dedim titreyen sesimle
Elimi saçlarımdan sinirle geçirip eliminn tersiyle gözlerimi silip alayla güldüm

" Çok mu zordu beni sevmek , bir gün ya bir gün denemedin bile ,ben senin için o kadar çabalarken sen beni sevmemek için uğraştın. Bir gün seviyor gibi yaptın ikinci gün yedi kat yabancıymışım gibi davrandın. Ben sadece sevilmek istedim sevgim karşılık bulsun istedim,ne kadar acizim değil mi senden sevgi bekledim "

Dedim ağlamaktan dolayı zor konuşurken ağlarken insanın yüzünde acı ama yakıcı bir gülümseme olur ya hani suratımda o ifade vardı. Bir iki adım yaklaştım ona

" Ama korkma sen benim için artık hiçsin , sen sevgiden korkan adamsın bende bir korkaktan cesaret bekledim bunca zaman ama sana teşekkür ederim sen bana bazen ne kadar sevsen de , uğruna çaba sarf etsen de bazı şeylerin asla olmayacağını gösterdin . "

Bir adım yaklaştı bana ben arkamı dönerek hızlıca uzaklaştım yanından gökyüzüne kaldırdım başımı ne zaman çıkmaza girsem beni dinginleştiren şeylere sığınırdım. Hızlıca sahilde yürüyüp  üç beş kişinin olduğu yerde kumlara oturdum. Ve bu sefer daha şiddetli ağlamaya başladım.

Aşk insanın mutlu olmasını sağlayacak bir duygu muydu ,yoksa uğruna ne kadar uğraşırsan o kadar eli boş, kalbinin kırık olması mıydı ? Aşk veya başka bir duygudur her ne derseniz bilemeyiz ama bir insan sevmekten yorulmamalı ,acı çekmemeli ve üzülmemeli .

*

Ben Nalan, sevginin tek tarafla hiç bir halt olmayacağının hayatın suratıma çarpa çarpa göstermesi ile öğrendim . Sevginin bir insanı kurtarmayacağını ,daha doğrusu ne istediğini , hissettiğini bilmeyen kişilerde  sevginin getirisini koca bir boşluk olarak alan kişiyim peki ya siz ?