HALLEDERİZ

27

Öncelikle bölüme geçmeden önemli bir şey soracağım,bu satırı okuyan herkesin yanıtlamasını istiyorum . Bir konsere gidecek olsanız veya Nalanlar gidecek olsa bu kimin konseri olur veya olmalı? Hadi yorumlara bekliyorum

                                   🌼

Kendi odamda kendi yatağımın özlemi içinde tavanımla bakışıyordum.Üç gün önce harbiyeden bir gün erken gelme hakkımızı kullanarak ezgi ile dönmüştük. Seyhan ile konuşmamış daha doğrusu konuşmasına bir türlü müsaade etmemiştim. Gerçi Seyhan sürekli ben dinlemesem de gelip konuşmuş anlatmıştı. Seyhan'ın hiç bir suç kabahati yoktu farkındaydım ama nedense bir türlü yanına gidip konuşamıyordum.

Nalan diye yazılır mutsuzluğun tanımı diye okunur .

İçeriye annemlerin yanına gidip oturdum dünden beri baya özlem gidermiştik. Dedikodu kankalarım gelecekti bu günde akşama ,babam gece çalıştığı için bu gün baya kadınlar matinesi yapacaklardı Allah var şu ortamları bile özlemiştim. Annemle ablam kafa kafaya vermiş TV programını eleştirirken bende gidip dahil oldum.

Canım sıkılnca annem durumu fark edip

" Geçen Ayşe bir film söyledi onu izleyelim analı kızlı" dedi hevesle ben tepkisizdim ablam kalkıp açınca daha önceden izlediğim bir film olduğunu fark edince daha da sıkıldım.

" Ayy nasılda yakışmışlar kızla oğlan demi Ece" dedi annem ablama kendimi tutamadım

" Filmin sonunda ikisinde ölüyor. Mutsuz son" dedim ablamla annem aynı anda bana dönüp şokla baktılar

" Sağol Nalan izlemiş kadar olduk" dedi ablam, annem popoma hafifçe vurarak

" Kız niye söyledin gitti heyecan" dedi öpücük atıp kalktım yanlarından kot ceketimi askılıktan alıp telefonum ile

" Ben sahile gidiyorum" dedim kadirlerle buluşucaktık ama ben erkenden gidip derdime yanmak istiyordum.

Sahile inip kumsala çöktüm geçen giden eğlenenleri izledim yanıma gelen köpek ile sırıtıp onu sevmeye başladım

" Yaa şu tatlılığa bak,"
Dedim öperek

"Aynı Seyhan'a benziyorsun ama ya " dedim bir anda ağlayarak

Bu olayın bana dönüşü her saçma sapan şeye ağlamamdı.

Gözyaşlarımı kurularken köpekte gitmişti. Kafamı denize çevirdim gün batıyordu. Şu görüntüyü çok özlemiştim her şeyi çok özlemiştim ama özlemin ağır bastığı biri vardı kalbimde

Gökyüzüne bakıp bağırarak

" Allah'ım ben neden mutlu olamıyorum rabbim ,imdat ya imdaaaaattt" dedim gelip geçenler bana bakıyordu bir yaşlı amca yanıma gelip " kızım birşey mi oldu?" Dedi

"Yok amca ya genel Nalan bahtsızlığı yaşıyorum " dedim amca hafif tebessüm edip koluma vurdu

" Aman kızım hayat güzel kuşlar uçuyor yaşam güzel üzme kendini maşallah güzelsin de zaten hayatına bak" dedi amcadan beklenmedik performanstı. Kuşlar uçuyor neydi ya ?

" Sağol amca" dedim yanımdan uzaklaştığında bir müddet daha denizi izledim. Sürekli o anlar gözümün önüne geliyor Şeyma 'ya olan öfkem artıyordu . Seyhan ı özlemiştim bu hikaye burda bitemezdi değil mi ya ?

Ben full iyi niyetimi kuşanıp ona üzülüp gittim ama onun dönüşü karakterini ortaya koymuştu

Ne diyorlardı ' Herkes kendine yakışanı yapar'