Hayatımın en büyük hatasını yaptığım gecenin bana en güzel mucizesini vereceğini bilmiyordum. Peki nasıl yapacağım? Nasıl olacak? Peki ya o? Kabul edecek mi?
| Changlix |
| Mpreg |
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
° F E L İ X °
Mideme giren kasılma ve ağzıma gelen acı tat ile hızlıca kalktım yataktan ve banyoya girdim. Bir haftadır olduğu gibi bugünde klozetin önünde çökmüş bir şekilde midemde olan olmayan ne varsa çıkarmıştım.
Daha çıkaracak bir şey kalmayınca şifonu çektim ve tekrar yatağıma ilerledim. Chan hyung seslere odama gelmişti. Zaten kuş kadar uykusu var bir de benim yüzümden bir haftadır her sabah bozuluyordu uykusu. "Yine mi kustun Felix?" Yatağıma oturup ellerini yanaklarıma koydu.
Kafamı aşağı yukarı salladığımda elini alnıma koyup ateşime baktı. "Ateşin yok. Felix ne oldu sana? Bir haftadır kusup duruyorsun. Çokta solgunsun bak hasta olmuşsun, hastaneye gidelim diyorum sana gelmiyorsun da."
"Hayır hyung gerçekten iyiyim, sorun yok. Okula hazırlanacağım ben." Yataktan kalkıp dolaba ilerledim.
"Hayır Felix okula gitmeyeceksin. Benimle hastaneye geleceksin ve derin bir incelemeden geçeceksin. Neyin var öğreneceğiz."
"Hyung gerçekten iyiyim, biraz üşüttüm ilaç alacağım. Geçer ondan sonra."
Yanıma geldi. Benim için endişeleniyordu. "Felix... Bir haftadır ilaç alıyorsun zaten bir işe yaradığı da yok." Dolaptan birkaç kıyafet çıkartıp yatağıma koydum.
"Hyung iyiyim, geçecek. Hava değişimlerinden falan olmuştur gerçekten iyiyim."
"Offf Felix. İyi peki, eğer okulda bir şey olursa hemen bana gel tamam mı? Bak endişeleniyorum." Chan hyunga sarıldım.
"Tamam hyung ama bir şey olmayacak korkma." Hyungdan ayrılıp banyoya ilerledim. Çıktığımda Chan hyung gitmişti. Üstümü değiştirdim ve ruhsuz yüzüme biraz can gelmesi amacıyla makyaj yaptım fakat makyaj da kapatmamıştı halsizliğimi.
Boynumdaki izler de geçmişti. Onları artık kapatmıyordum.
Parfüm sıkıp çantamı da aldıktan aşağı indim. Beni okula yine Chan Hyung bırakacaktı.
Okula gittiğimizde bana yine tekrar ve tekrar öğütlerini verip göndermişti. Her zamanki oturduğumuz yere gittiğimde Jeongin ve Minho hyung vardı sadece.
Jeongin'in yanına oturup başımı omuzuna koydum. Benim hemen ardımdan Jisung ve diğerleride gelmişti. Changbin karşıma oturmuştu. Sevgilisine yer kalmayınca Changbin'in kucağına oturdu.
Changbin'le olan o konser gecesi kavgamızın üzerinden bir ayı geçmişti. O günden beridir de tek bir kelime konuşmamış ve mümkün olduğunda aynı ortamda bulunmamıştım.
Aniden gitmek için ayağa kalktığımda başım dönmüştü. Jeongin'in omuzuna tutunduğumda hemen belimden tutup beni oturttu. "Ya Felix ne oldu sana?"
Bende bilmiyordum ki. Ne oldu bana? Bir haftadır kendimi kötü hissediyordum. Fazla halsizdim ve midem sürekli bulanıyordu. En ufak bir koku bile midemi alt üst edecek derecedeydi. Üstüne birde karın ağrım vardı. Sürekli ilaç kullanıyordum ama hiç işe yaramıyordu. Etrafımdakiler de endişeleniyordu.
