Hayatımın en büyük hatasını yaptığım gecenin bana en güzel mucizesini vereceğini bilmiyordum. Peki nasıl yapacağım? Nasıl olacak? Peki ya o? Kabul edecek mi?
| Changlix |
| Mpreg |
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~
Chan bir doğumdan çıkmıştı ve odasına ileriyordu. Doğum zorlu geçmişti, az kalsın bebeği de anneyi de kaybediyorlardı.
Chan bu konuda stresliydi. Doğuma girerken aklına Felix gelmişti. 8 ay sonra aynı şekilde Felix'i de oraya götürecekti ve bugün yaşadığı stres birazda Felix yüzündendi.
Bir kadın doğumda ölümle burun buruna gelmişken Felix erkekti ve onun riski daha çoktu. Üstüne birde ikizlere hamileydi. Risk çok fazlaydı ve Chan başarısız olmaktan çok korkuyordu.
Odasına girdiğinde bütün gün aklında olan küçüğü, şuanda üçlü koltuğunda mışıl mışıl uyuyordu. Onu uyandırmak istemedi ve dolabına ilerleyip ince bir battaniye aldı. Felix'in üstünü örttükten sonra masasına oturup bilgisayardan birkaç işini halletmeye başladı.
Mesai saati bittiğinde Chan üzerindeki önlüğü çıkarıp askılığa astı. Ceketini de oradan alıp üstüne geçirdikten sonra Felix'in yanına ilerledi.
"Felix, uyan hadi eve gidelim."
Felix yavaşça gözlerini açtı ve karşısında Chan'ı görünce gülümsedi. Buraya neden geldiğini hatırlayınca da gülüşü solmuştu. Chan bunu farketmiş ama hiçbir şey sormamıştı. Eve gidene kadar hiç konuşmamışlardı. Felix kendini her zamanki koltuğuna atınca Chan'da karşısında ki tekli koltuğa oturmuş ve Felix'e bakmaya başlamıştı.
"Eee ne oldu? Anlat artık."
Felix'in tekrar gözleri dolmuştu. Ah şu hamilelik beni iyice sulu göz yaptı...
"Changbin..."
"Yine mi o?"
"Evet hyung. Bugün onun hakkında konuştuk."
Felix olanı tüm ayrıntısına kadar anlatmıştı. Chan kollarını önünde bağlamış düşünüyordu. Felix için gerçekten üzülüyordu. Onu kardeşi gibi görüyordu ve Felix'in bu hallerini ikinci kez görmek çok zordu onun için. Lucas'ı bir şekilde unutturmuştu ama şimdi ortada bebekler vardı ve ne yapacağını hiç bilmiyordu.
"O rahat hayatı seçmiş Felix. İkiniz arasında tercih yapmış ve zoru istememiş."
"Biz onun için zorluğuz değil mi? Ama ben yinede çok kırıldım hyung. Bana aldırmaktan bahsederken o kızı hemen kabul etmesi... Beni çok kırdı."
Chan kalkıp kardeşine sarılmıştı. "Şşş sakın ağlama bak. Ben senin yanındayım ve hep olacağım."
Felix, Chan'dan ayrılıp ellerine bakarak konuşmaya başladı. "Ama sende bir gün birini bulacaksın. Hep bekar kalmayacaksın ya. Herkes sevdiği birini bulacak. Ben ikizlerle tek kalacağım..."
"Felix! Ne demek tek kalacağım? Biz hep senin yanında olacağız. Hiç kimse olmasa ben yine de olurum. Gerekirse evlenmem bile. Üzülme bu kadar."
