"Koşmaya devam et Jeon."
"Koç Park nefes alamıyorum artık." Dedim Taehyung'un önünden kaçıncı turumu geçerken.
"Fazla sevimlisin kıyamıyorum da. Tamam durabilirsin."
Kıyamıyormuş hali bu muydu? Tanrı şahit 18. turuma girmiştim az önce.
Anında dizlerimin üstüne çökerken kendimi yere bıraktım.
"Koç Park, kaptanımız bize lazımdı." Dedi Hoseok kahkaha atarak yanıma gelirken.
"Dün de lazım da Hoseok kaptanımız bize." Dedi Koç Park.
"Görüyor musun Jungkook? Ben sana prensesler gibi bakıyordum. Sen gittin Jimin'in takımına girdin. Az bile. Koş biraz daha." Dedi Koç Yoongi.
Hoseok beni kucağına aldığında kahkaha atmıştım. Kenara kadar taşıyıp beni geri bırakırken
"Al su iç kaptan." Dedi Jaehyun suyu uzatırken.
"Açıp da ver."
"Kölen var sanki."
"Sıraya. Maça başlıyoruz. Bakalım kaptansız nasıl oynuyorsunuz." Dedi Koç Park üzerimdeki ilgiyi çekerek.
"Git üzerini değiştir geri gel. Birkaç tur koşup yorulduysan formunu kaybetmişsindir demektir."
Şunun kadar acımasız bir insan yoktu. Kafamı sallayarak yerden kalktım.
...
Banyodan ölü bir şekilde çıktığımda kendimi tam yatağa bırakacakken odanın kapısının anahtarla açılmasıyla merakla oraya odaklanmıştım.
Taehyung bir elinde bavulu diğer elinde telefonu konuşarak içeri giriyordu.
"Anne istemiyorum. Anlamak bu kadar zor mu? Git konuş babamla."
Karşı tarafı dikkatle dinlerken istediği şeyi alamamış olmalı ki bavulu sertçe kenara bırakmış bana bir göz değdirerek gidip aynı sertlikte kapıyı kapatıp kitlemişti.
Neden burda olduğunu anlamak için durmuş telefon konuşmasının girmesini bekliyordum.
"Böylesi iyi veya kötü bu neden sizi ilgilendiriyor? Ben istemediğimi söyledikten sonra..."
Annesi sözünü bölmüş olucak ki susarken yatağına arkasını dönerek oturdu.
Kafamı yana yatırmış neden burada olduğunu anlamaya çalışıyordum hala. Ve öğrenmeden kesinlikle buradan kıpırdamaya niyetim yoktu.
Telefonu sonunda kapattığında bana döndü.
"Neden buradasın?" Diye sordum oldukça soğuk bir sesle.
"Burada kalmama hem fikir olduğumuza göre babamı aramayı deneyebilirsin."
"Onlarla muhattap olmaktan hoşlanmıyorum. Açıkla."
Alayla güldü.
"Aptal falansın heralde. Olayı hala anlamadıysan. Git başımdan."
Derin bir nefes alıp göz devirirken telefonuma aldım. Kendi babamı ararken babam kıkırdayarak açtığında keyfini neyin yerine getirdiğini merak ettim.
"Beni arayacağını biliyordum."
"Hallet Taehyung işini." Dedim oldukça kısa bir özetle onunda bildiğini anlayarak.
"Annenle birlikte karar verdik. Bende böyle uygun görüyorum."
"Sen neden hala o kadınla muhattap oluyorsun? O hangi yüzle seni arayabiliyor?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maniac ~Taekook
FanfictionJungkook'un annesi, sevgilisi Taehyung'un babasından hamile kalır. Bununla birlikte Jungkook kendisinden ayrılan Taehyung'a ise takıntılı hale gelmeye başlar. Yan çiftler; Yoonmin Jensoo