Maniac ~Taekook

33

Finale çok az kalmışken yorumlarla donatmaya ne dersiniz son bölümlerimizi?

"Aşağıda görüşürüz. Ben önden çıkacağım." Dedim spor çantamı omzuma asarken.

İlk maçlar için hazırlanıyorduk. Ben Taehyung'tan bir tık daha hızlı hazırlanmıştım Yugyeom'la konuşmaya gitmek için.

Odadan çıkarken küçük bir gülümseme sunup Yugyeom'un kaldığı odaya ilerledim.

Kapıyı tıklattım.

Anında açılırken oda arkadaşının çıkmak üzere olduğunu gördüm.

"Günaydın kaptan."

"Günaydın."

Diyerek gülümsedim ve omzunu patpatlayarak içeri girdim.

Benim olduğumu duyan Yugyeom gereksiz bir telaşa kapılırken arkamdan kapıyı kapatarak odaya doğru ilerledim.

"Günaydın." Dedim çantamı bırakırken.

"Günaydın kaptan." Diye mırıldandı şortunun belini tamamen bir şeylerle uğraşmak için düzeltirken.

"Nasılsın?"

"Reddedilen biri ne kadar iyi olabilirse o kadar iyiyim."

Açık sözlülüğüne karşı gülümsedim.

"Bu konuda senin için üzgünüm. Yine de aslında benim iflah olmaz bir aptal olduğumu da hesaba katman gerekirdi. Öyle veya böyle ona geri dönecektim."

Dudaklarını birbirine bastırarak gülümsedi.

"Moralimi yükseltmek için geldin. Ondan bahsederek bunu mümkün kılamazsın."

"Yalnızca açıklamayı hakettiğini düşünüyordum. Eğer daha fazla üzdüysem özür dilerim. Bu sene mezun oluyoruz. Herkesin yolları ayrılacak. Bu yüzden son senemizi kalp kırılıklarıyla geçirmeni istemiyorum."

"O zaman yaptığım itirafı yok say ve arkadaş kalalım." Dedi birden kafasını kaldırıp gözlerini benimle buluşturarak.

Taehyung bundan rahatsız olurdu haklı olarak. Yine de benim Yugyeom'la bu kadar yakın olmam ikimizinde suçuydu.

"Kalalım. Eğer seni mutlu eden bu olacaksa kalabiliriz. Şimdi kahvaltıya inelim mi? Koç Park bizi bekliyordur."

Kafasını sallayarak ayağa kalktığında bende kenardan eğilerek spor çantamı aldım.

Birlikte odadan çıkarken Taehyung ve Namjoon'la karşılaşmak beklediğim bir şey değildi.

"Günaydın Joon." Diyerek gülümsedim asansöre ilerlerken.

"Günaydın Kook." Dedi o da gülümsemeye çalışarak.

Taehyung'un gözlerindeki anlamaz ifadede gözlerimi gezdirirken asansöre geçmesi Yugyeom'a elimle yol verdim.

O önden geçerken Taehyung'un Namjoon'u onun yanına itmesine gülerken ben de onunla birlikte bindim.

Telefonum çalmaya başladığında irkilmiştim.

"Geç kaldınız Jeon. Sizi bekliyoruz. Üstünden geçmemiz gereken şeyler var ve sen yine geç kaldın."

"Size de günaydın Koç Park. Yugyeom'la konuşmam gereken bir konu vardı. Şimdi geliyoruz yanınıza."

"Bekliyoruz."

Asansörün kapıları açılıp Taehyung'la ayrılmadan önce dudaklarıma eğilmesiyle bende ona doğru hafifçe uzanmıştım.