Maniac ~Taekook

12

Saat gece 2'ye geliyordu ve Taehyung hala odada yoktu. Onun yüzünden uyuyamıyordum. Endişelenmem istemsizceydi. Arayamazdım diye düşünürken telefonun çalmaya başladı.

Taehyung'un ismini görmemle anında atılıp açmıştım telefonu.

"Bebeğim seni geri istiyorum." Diyen Taehyung'un ağlayan ve sarhoş olduğu her halinden belli olan sesiyle anında ayaklanmıştım.

"Taehyung. Sen iyi misin? Konum at yanına geleceğim."

"Gelecek misin gerçekten güzelim? Her zamanki gelecek misin bana? Benden nefret etmiyor musun?"

"Taehyung böyle bir şey mümkün değil. Hadi konum at bana."

"Bana sevgilim der misin eskisi gibi?"

"Eğer konum atarsan senin göz yaşlarını silerken söyleyeceğim."

"Jungkook ben seni çok seviyorum. Ah sanırım kusacağım. Bu kadar içmemeliydim. Şimdi kapatmam gerek. Hemen sana konum atacağım." 

Kelimelerini seçmek ne kadar zor olsa dahi ben onun zihninden geçen her bir şeyi bildiğim için hiçbir zaman zor olmamıştı onu anlamam.

Üzerime ceketimi giyip koşarak yurttan çıkarken taksiye binmiştim. Sonunda konum geldiğinde hızlıca taksiciye söylemiş ve onunda güvende olması için tanrıya yol boyunca dua etmiştim.

Geldiğimizde hızlıca ücreti ödeyip inmiş ve kaldırımda oturmuş kafasını eğerek oturan tanıdık bedene ilerlemiştim.

Hızlıca önüne diz çökerken kafasını kaldırdı.

"Geldin."

İğrenç bir şekilde alkol kokuyordu. Ben içmediğim için aşırı ağır gelmişti şuan.

Ellerimle yüzünü tutup akan göz yaşlarını sildim nazikçe. Gözlerini asla yüzümden çekmiyordu.

"Jungkook, güzelim yalvarırım benimle kal." Dedi göz yaşları daha yeni sildiğim yanaklarına düşerken.

"Sevgilim hadi gidelim." Dedim ona söz verdiğim gibi.

Ayağa kalkarken birden bire panikledi ve beni belimden tuttuğu gibi kendine çekti. Üzerine doğru devrilirken hiç umursamadan kaldırıma yatmış bir bacağını da üzerime atarak beni sıkıştırmıştı.

Hayır Taehyung ilk defa bu kadar sarhoş oluyordu ve bunun benim bugünkü hareketim yüzünden olduğunu bilmek hoşuma gitse dahi üzerindeki alkol kokusu mide bulandırıcıydı.

"Gitme. Lütfen. Kokunu özledim." Dedi burnunu boynuma gömerken.

Ellerimi nazikçe omuzlarına çıkarıp onu ittim ancak kesinlikle beni umursamadan daha da sıkıştırmıştı.

"Taehyung hasta olacağız. Birlikte odamıza dönelim ve uyuyalım tamam mı?"

"Özür dilerim güzelim hassas olduğun aklımdan çıkmış. Ama sarhoş olduğum için. Yoksa seninle ilgili hiçbir şeyi unutmadım. Endişelenme tamam mı? Bana küsmedin değil mi?"

"Küsmedim. Hadi gidelim mi artık?"

"Seni taşıyacağım." Dedi daha kendisini zor taşırken.

Ayağa kalktığımızda o dengesini kaybederek sırtını duvara çarpmıştı ve bende ona çarpmıştım beni bırakmadığı için.

O inlerken gözlerimi büyüterek ona baktım.

"Taehyung sırası değil. Dönelim artık."

"Birlikte değil mi? Benden gitmeyeceksin."