Episode 47

771 27 0
                                    

ထူးတို့ နေ့လယ်စာစားရင် ရယ်မောပျော်ရွှင်နေကြသည်။

"ထူးသက်ကျော် "

"အင်း ပြောလေ "

"မင်း အိမ်ထောင် မပြုသေးဘူးလား "

မာန်ဟိန်းနောင် အမေးကြောင့် ထူး ရယ်မောမိသည်။

"မင့်ကိုယ်မင်းလည်း ပြန်ကြည့်ဦး ငါ့ကိုလာပြောနေသေးတယ်"

"ငါက ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"ငါက အခုမှ ၂၅ နော် မင်းက ငါ့ထက်တောင် အိုနေသေးတာကို မင်းကျ မယူဘဲ ငါ့ကို မယူသေးဘူးလား မေးနေတယ်"

"ငါက အေးဆေး ငါက အိုနေရင်တောင် ယူမယ့်လူက ရှိတယ် မင်းကျ မတူဘူးလေ တချို့တွေကျ မျှော်လင့်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ မင်းမှာ အခုထိ ချစ်မယ့်လူ ဒါမှ မဟုတ် ယူလောက်စရာ မရှိသေးလို့လား"

"ယူလောက်စရာတဲ့ မေးတတ်လိုက်တာ ငါ့ကောင်ရာ အေးဆေးနေပါရစေ"

"ငါက အကောင်းပြောနေတာ မင်းကို ယူမယ့်လူ မရှိရင် ငါ့အစ်မတစ်ယောက် ရှိတယ် ယူလိုက်လေ သူလည်း ကောင်းပါတယ် ဆရာဝန်မလေး မင်းကို ယောက်ဖတော်ရလည်း မဆိုးဘူးဘဲ"

"မကောင်း ကျောင်းပို့တာလား"

"လဲသေလိုက်လေ ငါ့အစ်မကို ကြိုက်နေတာတွေ အများကြီး သူလည်း အရွေးလွန်နေလို့ ပြီးတော့ သူက ကြေးများတော့ မင်းနဲ့ အဆင်ပြေမယ်ထင်တာပဲ သူက အရှုပ်အရှင်းလည်း ကင်းတယ်လေ "

" သူက အခု ဘယ်မှာ "

"မန္တလေးမှာ ဒီလကုန်ရင် သူက ရန်ကုန်ကို ခနလာမယ်တဲ့ မင်းတွေ့ချင်ရင်  ငါချိန်းပေးရမလား"

"ဓာတ်ပုံလေး ပြပါလား ဟဲဟဲ"

"စိတ်မဝင်စားတာကျလို့ "

"ငါလည်း ဆေးပေးနည်းယူလေး တစ်ယောက်လောက်တော့ ဟဲဟဲ"

"ကျော်ကြီး ကျော်ကြီး မလွယ်ပါလား ခနနေဦး ငါရှာလိုက်ဦးမယ်"

ထူးနဲ့ မာန်ဟိန်းနောက်တို့ စကားပြောနေတုန်း ပုညက ထမင်းကိုသာ ငုံ့စားနေပြီး ဘာမှ မပြောပေ။

"ကိုထူး "

"ဟင် ပြောလေ "

"ပုည ဗိုက်အောင့်လို့ "

FANCY U                                   Where stories live. Discover now