episode 35

521 25 1
                                    

ဒီနေ့က Sunday.
     အလုပ်ကလည်း နားရက်။ အလင်းသစ်ရဲ့ သား၂ယောက်ဖြစ်တဲ့ ခန့်ရှင်းသန့်နဲ့ ခန့်လင်းသန့်ကတော့ မူကြိုတောင် တက်နေပြီလေ။ တနင်္ဂနွေဆိုတော့ အိမ်မှာ ရှိနေကြတယ်။ မဟာလည်း အိမ်မှာပဲပေါ့။အလင်းသစ် မီးဖိုချောင်ဝင်ပြီး ချက်ပြုတ်နေတုန်း ခန့်လင်းက ခန့်ရှင်းကို ခေါ်ပြီး အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားလေရဲ့။

"ဦးဦးရေ ဦးဦး "

       ခန့်လင်းကတော့ တံခါးကို ထုရင်း အော်ခေါ်နေလေရဲ့။ ခန့်ရှင်းကတော့ လက်ပိုက်ရင်း မှေးကြည့်နေတယ်။ စိတ်မဝင်စားဆိုတဲ့သဘော။ အခုလာရတာကလည်း ခန့်လင်းက ဘောလုံးကန်ချင်တာကြောင့်ပင်။ ပါးပါးကို ပြောရင်လည်း အဆူခံရမယ်။ ပြီးရင် ပါးပါးက ဘောလုံး မကန်တတ်။ သူတို့ကန်နေရင်လည်း ထိုင်ကြည့်နေတယ်။ အကြာကြီးလည်း ဆော့လို့မရ။ ပြီးရင်လည်း အဆူက ခံရသေး။ ဦးလေးကြီးနဲ့ တူတူဆော့ရင်တော့ ပါးပါးက မပြောရဲ။ အဲတာကြောင့် သူတို့က ဦးမဟာကို လာခေါ်ခြင်း။

"ဦးဦးရေ "

"ဗျာ လာပါပြီ ခင်ဗျ အားရိုး ခန့်လင်းလေးပဲ လာ အထဲဝင်လာ ခန့်ရှင်းရော လာလေ"

သူ့ကို ပခုံးသေးသေးဘေးနဲ့ တိုက်ပြီး စာကြည့်အခန်းထဲက Sofaပေါ်မှာ ခြေချိတ်ပြီး ထိုင်နေလေရဲ့။ တကယ်ကို မလွယ်ကြောလေး။ မျက်နှာချင်းထိုင် ခုံပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ခန့်လင်းကတော့ သူ့ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တယ်။

"ဦးဦး သားတို့နဲ့ ဘောလုံးတူတူကန်ပေးပါလားဟင် "

"ဘောလုံးလား"

"ဟုတ် "

သူ့အရွယ်ကြီးနဲ့ ကလေးသေးသေးလေးတွေနဲ့ ဘောလုံးတူတူကန်ဖို့ဆိုတာ အတော်စဥ်းစားစရာပဲ။

"ဘာလဲ ဦးမဟာက မကန်တတ်ဘူးလား"

ခန့်ရှင်းက သူ့ကို ဦးမဟာ ဟုသာ ခေါ်လေ့ရှိတယ်။ အခုလည်း လှောင်သလိိုလိုနဲ့။ အထင်သေးသလို လို ဒီကလေးက တကယ့်ကို သောက်ကြောတင်းလေး။

"အေးပါ ငါအဝတ်လဲဦးမယ် ခနစောင့် "

"ဦးဦးမှာ ဘောလုံးအင်္ကျီရှိတာလား"

FANCY U                                   Where stories live. Discover now