episode 22

544 36 6
                                    


ထူး အရမ်းကို ကြောက်သွားတယ်။
ဘာလိုဆို ထူးကို သူတို့ထိလိုက်ရင် ထူးက သူတို့ခံစားရတွေကို ဝင်ခံစားရသလိုဖြစ်သွားလို့ပဲ။
သူ့လို အရွယ်ရောက်နေတဲ့လူတစ်ယောက်တောင် အရမ်းကြောက်နေတာ။
ကလေးအရွယ်သာဆို ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်နေမလဲ။
ထူး ကလေးတွေကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

"ကိုကိုက ဘာလို့ငိုနေတာလဲ "

သူတို့ရဲ့လက်သေးသေးလေးနဲ့ မျက်ရည်ကို သုတ်ပေးရင်းမေးတယ်။

"ကိုကို ကလေးတွေအစား အရမ်းဝမ်းနည်းလို့ပါ "

"ကိုကို မငိုပါနဲ့ ပြောတော့ ကိုကိုက စူပါမန်းဆို စူပါမန်းက မငိုဘူးလေ "

"ဟုတ်တယ်"

ထူး မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပြီးတွေ ကလေးတွေကို ဖက်ထားတယ်။

"ကိုကိုစူပါမန်းကလေ ကလေးလေးတွေ ကြောက်နေတာကို မောင်းထုတ်ပေးမယ်နော် ပြီးတော့ ကလေးလေးတွေကို အန္တရာယ်များတဲ့လောကကြီးထဲမှာ ကာကွယ်မပေးနိုင်ဘဲမွေးလာတဲ့ ကလေးလေးတွေရဲ့ မိဘအစား ကိုကိုကနေ တောင်းပန်တယ် အခုကစပြီး ကလေးလေးတွေ နားမှ ကိုကိုရှိနေပြီ မို့လို့ ကိုကိုကာကွယ်ပေးမယ်နော်"

"ယေးး  ကိုကိုစူပါမန်းက အတော်ဆုံး"

"အင်းပေါ့ ကလေးလေးတွေ ဘာမှ မကြောက်နဲ့တော့ တကယ်တော့ ကိုကိုတို့နေတဲ့ လူလောကကြီးဆိုတာ ကလေးတို့ကြည့်ဖူးတဲ့ကာတွန်းကားလိုပဲ "

"ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် သားသားတို့ကြည့်တဲ့ စက်ရုပ်ကားတွေက သားသားတို့လိုမဟုတ်ဘူးလေ"

"သမီးတို့ ကြည့်ဖူးတဲ့ စင်ဒရဲလါး ကားထဲက မင်းသမီးလိုသမီးတို့က မလှဘူးလေ"

ထူး ကလေးတွေကို ခေါင်းကို ဖွဖွလေး ပုတ်ပေးလိုက်တယ်။

"ကိုကိုပြောပြမယ် ကလေးလေးတွေက ကြည့်ဖူးတဲ့ ဇာတ်ကားထဲမှာ မင်းသားက တစ်ယောက်ပဲပါတယ် စင်ဒရဲကားမှာ ဆိုရင်လည်း စင်ဒရဲလါးတစ်ယောက်ထဲရဲ့ ဘဝပဲပါတာလေ
လူတိုင်းရဲ့ ဘဝမှာ ကိုယ့်က ကိုယ့်ဇာတ်လမ်းရဲ့ ဇာတ်လိုက်ပဲတဲ့"

"အဲတာဆို သားက ဇာတ်လိုက်ပေါ့ "

"အေးပေါ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုထဲမှာ ဆိုရင် အချောဆုံးက ဘယ်သူလဲ "

FANCY U                                   Donde viven las historias. Descúbrelo ahora