KÖRDÜĞÜM (FİNAL)

18

Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın lütfen

Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın

Keyifli okumalar 🌼🌼🌼

Genç adam gecenin bir yarısı eve gelebilmişti. Çıkarıp  omzuna astığı ceketiyle evin merdivenlerinden yukarı çıktı.  Her akşam onu bekleyen kadını görmezden gelip, kızının odasına doğru ilerledi.  Kapıyı yavaşça açıp bebeğinde uyuyan kızına baktı.

Ses çıkarmamaya özen göstererek, parmak uçlarında ilerleyip beşiğe doğru eğildi. Kızını her akşam görmezse uyuyamazdı.  Allah bu küçük yavruyu ona bu dünyada nefes alsın diye göndermişti sanki. Yavrusunun kokusunu içine çekip saçlarını öptü.

Bir süre daha onu izledikten sonra aynı sesszilikle odadan çıktı. Kapının dışında arkasını duvara yaslamış kadına bakmadan geçeceği sırada kolunu tutan elle geriye doğru çekti kendisini

"Ne yapıyorsun sen?"

"Özür dilerim. Seninle konuşmam istiyorum."

"Ben seninle konuşmak istemiyorum "

"Eyüp yalvarırım dinle beni. Zaten son gecemiz. Yarın benden kurtulacaksın. En azından bir kere dinle lütfen  "

"Ne söyleyeceksen söyle yorgunum. Uyuyacağım "

Mahi gözleri dolu dolu karşında ki adamın yüzünü inceledi. Mecburi Bir evlilik yapmışlardı. Ama bir gün olsun karşısında ki adamın gözlerinde nefret silinmemişti. Oysa evlendiklerinde bir şansının olabileceğini düşünmüştü. Ama Eyüp sadece babası ve Mahur için onunla evlenmeyi kabul ettiğini söylemişti.

Evlilikleri boyunca bir an olsun yüzüne bakmamış onunla aynı masaya oturmamış ayrı bir odada uyumuştu. Ve son bir ay öncede artık bu işkenceyi katlanamadığını söyleyip anlaşmalı olarak boşanma kararını söylemişti.

Bu adama bir borcu vardı. O yüzden boşanma kararını o da kabullenmişti.  Evlilikleri boyunca asla onu başka bir kadınla aldatmamıştı ya da ağzına bir daha alkol almamıştı.

Evlendikleri ilk gün Eyüp " Aslında başka kadınlarla birlikte olup sana acıların en büyüğünü yaşatmak istiyorum. Ama bunu yapmayacağım.  Hemen sevinme senin için  değil sadece Mahur'a olan sevgimden dolayı bunu yapmayacağım.  Her ne kadar onu kaybetmiş olsamda benim artık bir kızım var. Bu hayatta sadece onu düşüneceğim.  Sana saygımdan değil, Mahur'a saygımdan bunu yapmayacağım "

Dediğini de yapmıştı. Sadece kızıyla ve işiyle ilgilenmişti. Yetimhane projesini tamamlamış açılışını beliyorlardı.

"Eşyalarımı hazırladım. Yarın gideceğim. Umarım bir gün beni affedersin. Ben sadece sevilmek istedim. Umarım karşına çok iyi bir insan çıkar.  "

Onu asla affetmeyeceğini biliyordu. Çünkü onun yaptığı kötülüğü hiç kimse yapmamıştı.

Hem ailesinden hem de kardeşinden olmuştu. Ölümü bile becerememiş biriydi. Düşünmeden yaptıklarının sonuçlarına da şimdi katlanması gerekiyordu.

......

Yemekhaneden dışarıya kendimi attığımda zar zor nefes  almıştım. Bunca zaman sonra kardeşimle evlenmiş adamın benimle ne gibi bir derdi olabilirdi?

Hem benim karşıma çıkmaya hangi yüzle karar vermişti. Içimde ki nefret ve igrenme duygusuyla baş etmeye çalışarak ziyaretçi alanına doğru yürüdüm.

Ona karşı kalbimde en ufak bir sevgi kırıntısı yoktu. En başından itibaren ondan sadece hoşlanmıştım. Bana gösterdiği ilgi alaka beni ona karşı yumuşatmıştı.