Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın lütfen
Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın ❤❤❤
Güzel bir bölümle geldim. Keyifli okumalar 🌼🌼🌼
Uzun bir süre o ağaçlık alanda oturdum. Ilık bir rüzgar esiyordu. Sonbahar yaprakları tek tek dallardan kopup farklı yerlere düşünüyordu. İçinde ki ağırlık bir nebzede olsa hafiflemişti. En azından Melek iyi olacaktı. Eyüp beni gerçekten sevmişti ama bu yaşanılanlardan sonra yüz yüze bakmamız bile doğru değildi.
Artık herkes farklı yollara koyulmuştu. Umarım bir gün o da sevdiği biriyle karşılaşıp mutlu bir yuvası olurdu. Bunu can-ı gönülden istiyordum.
Elimde ki notu ve fotografları tekrar zarfa koyup ayağa kalktım. Kendimi toparlayıp isimin başına dönmem gerekiyordu. Birkaç dakika daha yürüdükten sonra asfaltlı yola girdim. Ve binalara doğru yol aldım.
Kapıdan girip kalacağım odaya girdim. İki erkek üsteğmen ile aynı odayı paylaşacaktık. Içeri girip başımla selam verdim. Aynı şekilde onlarda bana karşılık verdi.
"Üsteğmenim gerekli bütün bilgiler ekranınızda ki klasöre yükledim."
"Sağolun üsteğmenim "
Önümde ki masaüstü bilgisayarı açtım. Değerleri kendi masalarında çalışıyorlardı. Ekranda ki klasörde bütün bilgiler vardı. Hepsinin birer çıktısını alıp zımbaladım. Elimde kitap şeklinde olursa daha iyi anlıyordum.
"Bu arada benim adım Ozan"
"Ben de Mahur memnun oldum. "
"Ben de Metin"
"Çok memnun oldum"
Aynı odayı paylaştığım iki kişiyle tanışmıştık. Diğerleri de başka bir odayı paylaşıyor olmalılardı.
"Nöbet listesi hazırlayacağım. İstediğiniz bir gün var mı?"
Ozan'ın sorusuna başımı hayır anlamında salladım.
"Hangi günü yazarsan nöbetimi tutarım. Benim için sorun olmaz."
"Peki o zaman sizi Perşembe ve Pazar gününe yazıyorum . Olur mu?"
"Olur "
"Tamam o zaman"
Ozan önünde ki ekranla uğraşırken, ben de elimde ki kağıtları okuyordum. Ne kadar zaman geçti farketmemistim. Ama Ozan ile Metin'in ayağa kalkıp "Komutanım " diye seslenmeleriyle başımı kaldırdım. Kapının önünde Eşref binbaşı durmuş bana bakıyordu. Hemen elimdeki kağıtları masaya bırakıp ayağa kalkarak selam verdim.
"Rahat olun arkadaşlar "
Kapının önünden ayrılıp odanın içine doğru yürüdü.
"Nasılsınız üsteğmenim, alışabildiniz mi?"
"Sağolun komutanım. Alıştım. Arkadaşlar çok yardımcı oldular."
"Öyle mi?"
Karsısında ki iki üsteğmene sert sert bakıp başını salladı.
"Öyle komutanım "
"Neyse burdan geçerken duruma bakayım dedim. Alıştığınız sevindim."
Sonra tekrar karısında ki iki adama bakıp konuştu.
"Mesai çıkışı herkes lojmanların arka bahçesinde toplansın . Mangal yapılacak"
"Emredersiniz komutanım "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖRDÜĞÜM (FİNAL)
Ficción GeneralGecenin bir yarısı nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüdüm. Kalbim acıyordu. Beni bu saatte yürüten derdin ne olduğunu kime anlatacaktım? Yüzümde ki yaşları sildim. Sonra bir çıkmaz sokağa girip duvar dibine çöktüm. Neden ben, neden? Bu sorunun...