KÖRDÜĞÜM (FİNAL)

7

Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın lütfen

Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın

Keyifli okumalar 🌼🌼🌼

Adamın sözlerinden sonra elimi çekip, sorar gözlerle annemle kardeşlerime baktım.

"Cenazedeki video ve görüntülerden bahsediyor Eyüp  bey. "

Bir haftadır doğru düzgün elime telefonumu bile almamıştım. Ailem de bana bir şey söylememişti.

"Anlaşılan Mahur hanımın haberi yok. Neyse sizi mimarlarımız ve mühendislerimizle tanıştırayım "

Odada bizden hariç on kişi daha vardı. Sırasıyla genel müdürden başlayıp herkesi tek tek tanıttı. Dört kadın altı tane erkek vardı. Tanışma faslı bitince hepimiz uzun bir masanın etrafında karşılıklı oturduk.

"Istediğiniz şekilde proje tamamlandı Esma hanım. Ne zaman isterseniz başlayabiliriz "

"Açıkçası Mahur'un da görüşünü almak istiyorum. İlk başta sürpriz yapmayı düşünüyorduk ama sonrasında onunda haberi olursa daha iyi olacağına karar verdik"

"Tabi siz nasıl isterseniz. O zaman arkadaşlarımız kısa bir sunum yapsınlar. Hem Mahur hanımda projeyi görmüş olur."

Önüme konulan mavi bir dosyayla öne doğru biraz eğildim. Ben ne anlardım projeden.

Karşımda siyah mini bir etek ve beyaz bir gömlek giyen kızıl saçlı bir kadın, bana üstten küçümseyici bir bakış attıktan sonra kalkıp ekrana yaklaştı.
Konuşmasına başlayıp bitirene kadar çoğunlukla bakışları patronundaydı.

Sırasıyla her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattı. Çoğu şeyi anlamıyordum. O yüzden yanımda ki diğer bir kadına sessizce sorular soruyordum. Yarım saat süren anlatım boyunca üstümde hep bir çift göz hissettim. Ona rağmen bir kere olsun bakmadım.

Sunum bittikten sonra önümde ki dosyayı kapattım.

"Nasıl buldunuz Mahur hanım "

Soruyu soran genel müdüre baktım.

"Herkesin ellerine, emeğine sağlık. Açıkçası ben pek anlamam ama hanımefendi cok yardımcı oldu. "

Karşıma oturup küçümseyen bir bakış daha atan kızıl saçlı kadını farkedince üstüne doğru uçmamak için kendimi zor tuttum.

"Asker olduğunuz için anlamamanız çok normal. Ancak mimarlık ve mühendislik okuyanlar ve bu konuda egitim görenler anlayabilir."

"Sen bana laf mı soktun?"

Sert bir ifadeyle kadının gözlerinin içine bakmaya başladım.

"Anlamadım "

Kekeleyerek çıkan kelime umrumda değildi. Böyle bir şey beklemediği yüzünün aldığı ifadeden belli oluyordu.

Korkuyla bir bana bir masanın en uç noktasında oturan patronuna baktı.

"Yoo gayet doğru anladın. Ama şöyle bir şey var ki ben kendini bu kadar üstün gören insanlardan nefret ederim."

Masada herkes bize şaşkınlıkla bakıyordu. Bu kadını hiç sevmemiştim.

"Mahur hanım lütfen siz beni yanlış anladınız "

"Anne, yetimhane projesini başka bir sirket ile yapalım.  Bizi küçük görmeyecek kişilerle  "

Yerimden kalktığım gibi benimle beraber herkes ayağa kalktı.