Gelen oy ve yorumlara dayanamadım. Bir bölüm daha paylaşıyorum. Yarın Firar'a bölüm gelecek inşallah.
Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın lütfen
Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın ❤
Keyifli okumalar 🍀🍀🍀
Sabaha kadar o sokaktaki karanlık köşede içim çıkana kadar ağladım. Yaşadığım ihanet çok ağırdı. O adam umrumda bile değildi. Beni perişan eden annem ve kardeşimin ihanet edişleriydi.
Annem her seferinde istemiyorum diyip duracağına açık açık anlatsa bu kadar yıkılmadım. Bu hayatta insan en çok sevdiğine kırılırmış. Ben de en çok annemle kardeşime kırıldım.
Başımı dizlerime yaslayıp gözlerimi acıyla kapattım. Bütün o görüp duyduğum igrenclikler kaybolmuyordu.
"Mahur!"
İsmimi duyunca başımı kaldırdım. Babamın sesiydi. Benim burda olduğumu nasıl öğrenmişti?
"Mahur ,nerdesin kızım "
Ayak sesleri bulunduğum köşeye doğru geliyordu. Sanki hiç ağlamamışım gibi gözlerim tekrar doldu. Utanarak başımı dizlerime yasladım.
"Kızım "
Yanıma koşan babama başımı kaldırıpta bakamadım.
"Mahur'um, kızım. Ne oldu sana "
Beni tuttuğu gibi kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı. Ah benim yaralarıma merhem olan tek insan bu zamana kadar babammış. Saçlarımı öpüp okşadı. O an kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağladım. Neden ağlıyorsun diye sormadı. Uzun bir süre ben ağladım o beni dahada sarıp sarmaladı. Artık sakinleşince çenemden tutup yüzümü kendisine doğru kaldırdı.
"Güzel kızım. Ne oldu sana , anlat hadi, biri bir şey mi dedi. "
Demekki olanlardan haberi yoktu. Olmazdı zaten. Mahi ne halt yese annem saklardı. Babamın ona kızmasını istemezdi.
Başımı eğip gözlerimi kaçırdım. Şuan öyle rezil bir durumdaydım ki kimsenin yüzüne bakacak halim yoktu.
"Kaçırma gözlerini kızım. Biri seni üzecek kıracak bir şey mi yaptı. Anlat babana "
"Utanıyorum baba"
Gözümden bir yaş akıp parmaklarının üstüne düştü.
"Neden utanıyorsun kızım. Anlat hadi. Hem sen utanılacak bir şey yapmazsın. Sen benim kızımsın "
"Gururumla oynadılar baba. Sırtımdan bıçakladılar . Aptal yerine koydular kızını "
Başımı tekrar göğsüne yasladım. Babam soyeldiklerimden şaşırmış olmalı ki önce bir şey söylemedi. Sonra bir hışımla beni kendinden uzaklaştırıp kararlılıkla yüzüme baktı.
"Şöyle babana kim seni üzdüyse ciğerini sökeyim. Benim kızımın gözünden yaş akıtama dünyayı zehir edeyim."
Bir süre yüzüne baktım. Sonra aptal gibi neden sustugumu düşündüm. Ve sonunda anlatmaya karar verdim. Sırtımı duvara yaslayıp en başından itibaren her şeyi tek tek babama anlattım.
En son yaşadığım yıkımı anlattığımda çekinerek babama baktım. Bakmaz olaydım. Babaannemin ve Deniz'in ölümünde bile bu kadar yıķılmamıştı. Kocaman bedeni dik duran omuzları çökmüştü.
"Beni en çok annem yıktı baba. En başından itibaren söylese böyle olmazdı."
Başımı tekrar eğeceğim sırada konuştu.
![](https://img.wattpad.com/cover/264967198-288-k633092.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖRDÜĞÜM (FİNAL)
Narrativa generaleGecenin bir yarısı nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüdüm. Kalbim acıyordu. Beni bu saatte yürüten derdin ne olduğunu kime anlatacaktım? Yüzümde ki yaşları sildim. Sonra bir çıkmaz sokağa girip duvar dibine çöktüm. Neden ben, neden? Bu sorunun...