KÖRDÜĞÜM (FİNAL)

40

Bu bölüm pek içime sinmedi. Yetiştirmek için acele ettim. O yüzden yazım yanlışı varsa kusura bakmayın.

Oy vemreyi yorum yapmayı unutmayın lütfen

Keyifli okumalar

Mahur'dan

Parmağımda sevdiğim adamın yüzüğü vardı. Feribotta boğazı turlarken bir an olsun ellerimizi birbirinden ayırmamıştık. Fotoğraf çekmeyi sevmeyen ben, yüzlerce fotoğraf çektirmiştik. Bizim için özel olan bu günün anılarını ölümsüzleştiriyordum.

Boğaz turundan sonra güzel bir restoranta girip siparişlerimizi verdik. Bizim için bu tür yerler değişik geliyordu. Etrafta jilet gibi giyinmiş erkekler, düğüne gider gibi süslenen kadınlar ile ilk an tereddüt etsekte, sonrasında umrumuzda olmadı.

Bir ara başımızda keman çalan adamla neye uğraştığımızı şaşırmıştık. Birsüre sonra yanlış masaya geldiğini farkedip arkamızda ki masaya gitmişti. O an kendimi tutamayıp gülmüştüm.

"Bunu neden düşünemedim "

Eşref'in başımızda keman çaldıracak olması acayip komiğime gitmişti.

"Eğer böyle bir şey yapsaydın çıkar giderdim. "

"Neden hoşuna gitmez miydi?"

"Gitmezdi. Ben aşırı romantik şeyleri sevmiyorum. Bak mesela arkamızda ki kadın burda evlilik teklifi aldı. Şuan masalarının hemen yanında bir adam keman çalıyor. Kadın çok mutlu ama bunlar bana yapılsa pek hoşuma gitmezdi. Her insanın zevki farklıdır. Yani beni etkilemek için lütfen aşırı şeyler yapmaya çalışma "

Her insan farklı şeylerden hoşlanabilirdi. Benim için önemli olan tek şey sevdiğim erkek tarafından sevilmekti. Eşref beni sevip, yanımda olduğu sürece benim için başka hiçbir şeyin önemi yoktu. Huzurla geçen yemeğin ardında eve döndük. Verdiğimiz karardan dolayı herkes mutluydu. Annem bile . Bir tek babam kimseye belli etmemeye çalışsa da dolan gözlerini görmüştüm. Bana sıkıca sarılışını unutamazdım.

"Efendim , sizin için de uygunsa aileme haber vermek istiyorum. "

Eşref, anneme doğru dönüp konuşurken, babam bir an olsun beni kollarının arasında çıkarmamıştı .

"Bizim için uygun. Mahur ne zaman isterse o zaman gelebilirsiniz "

Annem benim isteğime bırakmıştı. Babama döndüğümde gülümseyip saçlarımdan öptü.

"Eh madem böyle bir karar verdiniz. Bize de uymak düşer "

Babamın da kararımıza onay vermesiyle Eşref'e baktım. Omuzlarından büyük bir yük kalkmış gibiydi. Şimdi elimizden geldiğince bu evlilik sürecini kısa tutmaya çalışacaktık.

....

Eşref ile birlikte verdiğimiz karardan sonra sabahında bizimkilerle vedalaşıp geri döndük. Hafta sonuna iş bırakmamaya çalışıyordu Eşref. Çevremizdekiler İkimiz de ki değişimin farkındaydılar. Ama bir şey diyemiyorlardı. Sabahları yan yana bulunmıyorduk. Akşam eve gidince saatlerce görüntülü konuşuyorduk. Bazen bir bahane bulup Eşref'in odasına gidiyordum. Bu gidişlerimin sonucunda birbirimizi yıllarca görmüyormuşçasına öpüyorduk. Her odasından çıktığımda sersemle dönüyordum. Ayaklarım mutluluktan yere basmıyordu.