Sizlere aşkın buram buram kokmaya başladığı bir bölüm hazırladım, İnanıyorum ki sizi önce delirtecek ama sonra çığlık attıracak bir bölüm oldu..
Keyifli Okumalar Dilerim Sizlere...
Bölüm Şarkısı: BURAY – Melodi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sensiz akıp giden tüm zamanlardan alacaklıyım..."
Ağlamaktan bi'tab düşmüş iki kadın için Sade birer bardak daha çay koymaya mutfağa gitti. Çayı bardaklara dökerken bahçesinin kapısının açıldığını duydu. Kafasını uzatınca gelen kişinin Arslan olduğunu gördü. Elindeki bardakları bırakarak doğruca salona gelen Sade, Sevim Hanım'a Arslan'ın geldiğini söyleyemeden zili çaldı. Sessiz bir şekilde "Gelen Arslan.." dedi.
Panik olan kadın ne yapacağını bilemez bir şekilde sağa sola doğru giderken bu sefer oğlunun sesini duydu.
"Sade salondasın sesin geliyor, açsana kapıyı."
.
.
.
Oğlunun sesini duyan Sevim Hanım, artık kaçmak istemediğinden emin bir şekilde kapıya yöneldi. Sade'den evvel kapıya varıp, oğluyla tekrar karşı karşıya gelmek ve tüm yaşanmışlıklarla yüz yüze gelmek istiyordu. Her ilmeğini senin attığın bir hayattan kaçmaya çalışırsan ya yolunu kaybedersin ya da yarı yolda kalırsın. Sevim Hanım da bunu hapiste kaldığı o süre içinde çok iyi öğrenmişti. Gözyaşlarıyla baş başa kaldığı her gecesinde kendine bir söz vermişti. Buradan çıkar çıkmaz senelerce gizlemek zorunda kaldıklarını bir bir oğluna anlatacaktı. Artık biricik Fatih'inin gözünde babasının katili o kadın olmak istemiyordu, kokusunu kimselere benzetemediği yine sevdiği annesi olmak istiyordu.
Sade, kadının hamlesinden ne yapacağını anlayınca ondan önce davranıp kolundan tutarak onu durdurdu. Kadının hissettiklerini bilemezdi belki ama istediği şeyi çok iyi biliyordu.
"Sevim Hanım, şuan doğru bir zaman değil, aniden karşısına çıkarak hiçbir şeyi çözemezsiniz. Size yardım edeceğim ama şimdi içeri gidin. Ben onu bir şekilde geri göndereceğim." diyerek Arslan'ın kendilerini duymamasını sağlayacak şekilde mırıldandı.
Sevim Hanım, Sade'nin gözlerinde kendisine yardım edeceğine dair o güveni gördükten sonra kafasını onaylarcasına salladı ve bir zamanlar kocasıyla en huzurlu uykularını geçirdiği odaya doğru yöneldi. Kadın odaya girer girmez Sade de kendi odasına koştururcasına girdi ve üzerine bornozunu, saçına baş havlusunu geçirdi.
Kapıda hala ısrarla bekleyen Arslan ise, Sade'yi inatla görmek istediği için gitme gibi bir niyeti yoktu, bu yüzden kapının zilini tekrar tekrar çaldı. Son zamanlarda alışkanlık haline getirdiği yalanlarını bir kez daha üzerine alan Sade, yakalanma korkusuyla kapıyı açtı. Sadece kapıdan başını uzatarak, içeride saklanan kadın ile aynı gözlere sahip Arslan'a dikti bakışlarını.
