Geçen bölüm sizi çok heyecanlı bir yerde bırakmıştım, bakalım beklentilerinizi karşılayacak mı ?
Bol Yorum, bol Yıldız ile şenlendirin bölümü ❤😊✨
Keyifli okumalar sizlere ⚜
Bölüm Şarkısı : Ziynet SALİ & İlyas YALÇINTAŞ - Mevsim Bahar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sancılı gecelerin sabahında ruh yorgun uyanır..."
Mükemmel geçen günü, Cem'in gelmesiyle daha da güzelleştiğini düşünen Sade, ne yazık ki evinin önüne geldikten sonra bittiğinin farkına vardı. Önce evine bakıp iç geçirdi ardından tekrar Cem'e dönerek, "İyi ki bugün geldin, beni nasıl mutlu ettiğini bilemezsin." dedi.
"Asıl sen beni nasıl mutlu ediyorsun bir bilsen."
Başıyla Cem'i onayladıktan sonra durdu ve gözlerinin içine baktı. Şu an onu deli gibi öpmek istese de kalbi sanki daha hazır değilmiş gibi geri çekiliyordu. Bu yüzden Cem'in o anda öpmek için yaptığı hamleyle başını yana çevirip yanağını öpmesini sağladı. Sessizce iyi geceler dileyerek arabadan indi ve eve girdi. Hızla odasına giderek çantasını bıraktı, üzerini değiştireceği sırada çalan kapı zili ona engel oldu.
"Bu gece benden ayrılmak gibi bir niyetin yok sanırım Cem."
Koşturarak kapıya giden Sade, daha fazla onu bekletmemek adına kapıyı açtı ve gördüğü kişiyle yüzü biraz düştü.
"Arslan."
"Sade"
Ona kolay kolay adıyla seslenmeyen bu adamın kesin ciddi bir nedenden dolayı geldiğini düşündü. Tam bunu ona soracağı sırada, Arslan konuşmasına bile izin vermeden, Sade'nin dudaklarının üzerine bıraktı kendisini. Eli ayağı boşalan kız ne yapacağı bilemeyince yere düşmekten korkarak Arslan'a tutundu. Kendisini ona bıraktığını anlayan Arslan, öpüşmeyi durdurmak gibi bir hatayı yapmadan Sade'yi duvara yasladı.
Arslan'ı yakan o yangının bir parçası bu sefer Sade'nin içine düşmüştü.
.
.
.
İçtikçe içti serin dudaklarını, bu durumdan Arslan hiç şikayetçi değildi fakat Sade'de de beklenmedik bir rahatlık ve kapılma duygusu vardı. Yüreği yanıyordu ve o, imdat diye bağırırken; Arslan'ın dudakları, tenine dokunan parmakları imdadına yetişmişti.
İki dudak arası nefes aldı kadın, adamın tenini süpüren uzun kirpikleri aralandı. Koyu gözler, ilk gördüğünden beri isimlendiremediği çakır, ela karışımı gözleriyle buluştu. "Arslan!" dedi sessizce ancak Arslan onu duymasa da olurdu çünkü onun yüreğinin sesleri çoktan ulaşmıştı adamın tüm duyularına.
