No More Lies

CHAPTER 2

Caleb's P.O.V

It's frustrating for me, habang lumilipas ang araw, at nag-aantay lang dito. I've been waiting for six months para lang magkita at magkasama uli kami ni Karen. Dammit!!! Ito ako ngayon, waiting for an  update, kanina pa ako nag-aantay ng tawag niya, kanina ko pa hawak ang cellphone ko habang nakatingin sa screen. Mukha na talaga akong tanga..

Ring........

Finally! Karen's name flashed on the screen. Mabilis kung sinagot ang tawag.

"Hello Karen, kailan na ako makakapunta d'yan?" Agad- agad na tanong ko.

"Caleb...um..." May nahihimigan akong problema, parang may pag aalangan sa boses niya.

"What Karen?" I hear her gasping. May problema nga.

"Caleb, I'm sorry but I think, hindi na kita maipapasok dito?"

"WHAT!?" I exclaimed, I immediately stood up, looking up and I barely hit my forehead with my fist.

"Karen, what happened? We've already talked about it. Bakit nag-iba?"

"Caleb I'm sorry!  Pero hindi ko kayang lokohin si Fred ng harap-harapan. He's been so good to me, niloloko ko na nga siya eh. And it's too much,  kung dadalhin pa kita dito." Naloko na, hindi pwede 'to.

"Karen please!" I beg

"I'm sorry Caleb."

"So, are you breaking up with me? Siya na ang pinipili mo? Diretsyuhin mo ako Karen, don't fool me. Kung ayaw mo na sakin, then hindi na ako mag papakita sayo." Damn sabi ko lang yun, pero hindi ko kaya.

"No Caleb. I love you! You know how much I love you. Hindi kita kayang mawala sakin. Magkita nalang tayo somewhere,  pero hindi pwede dito." Hindi ko rin siya maintindihan mahal niya ako pero hindi naman niya ako mapili.

"Okay." Tangi kong nasabi.

"Thank you Caleb for understanding,  I love you very much." I gasp sharply and sat down on the couch.

"I have to go Caleb. Bye! I love you." Hindi na niya inantay ang sagot ko, dali-dali niyang pinatay ang phone, may narinig akong tumawag sakanya and I think yung lalaki niya yun.

Hindi pwede 'to, kung hindi mo ako kayang ipasok d'yan, ako ang gagawa ng paraan. Tumayo nalang ako at pumunta ng bathroom.

Nasa isang hotel ako, dito ako nag-stay. Two days na rin ako dito, at inip na inip na ako.

Naligo lang ako ng mabilisan at agad na nagbihis. I went out my hotel suite and walk towards the elevator, pagbukas ng elevator agad akong pumasok and press the number one on the panel.

***

"Okay, ako ang gagawa ng paraan." Anas ko habang nakatingin sa harap ng mataas ng building ng Strausse holding corporation.

I step towards the entrance, the security greets me and I greet him back as I enter the building.

Kakausapin ko si Mr. Strausse, ako ang hihingi ng pabor para sa sarili ko. I know I'm being a bastard ruthless man, but I really have to this. I'm sorry Mr. Strausse, but Karen is mine.

"Excuse me, I'm looking for Mr. Frederick Strausse." I said to the front desk clerk.

"May I have your name sir. Do you have an appointment?" Clerk asks.

"Wala akong appointment. Can you tell Mr. Strausse,  I'm Caleb...." I pause for a moment, iniisip ko kung anong apilyedo ang sasabihin ko.