CHAPTER 8 - first heartache

122K 2.9K 88
                                    

Note: I'll change the surname of Rebecca, Instead na Stausse, I'm gonna make it Strauss. I'll drop the letter e. Baka kasi magalit ang bida natin at nag kamali ako sa apilyedo niya. E- lang naman patawarin niyo na ko dun. Thanks!!!
____________________________________

Rebbeca's POV

After what happened last night. Here I'am lying on my bed while day dreaming. Smiling as I touch my lips gently. God! I think I'm in love!

When Danilo attempted to kiss me. Talagang ng didiri ako, 'yong tipong hindi ko talaga gustong lumapat ang labi niya sa labi ko. But when Caleb kissed me, shocks! It was good! It felt good.

At hanggang ngayon I still feel his lips touched mine. Para akong tanga pero totoo talaga. Ganoon pala ang feeling ng first kiss parang naiwan ang labi niya sa labi ko. Hehe!

A soft knock at the door interrupted my thoughts.

"Lynne doll! Tawag ka na ng papa mo. Mag-b-break fast na." Yaya calls from outside my room.

"Okay yaya, I will follow." I fairly shouted to make sure she'll hear me.

"Bilisan mo ah! Nandoon na sila, ikaw na lang ang inaantay."

"Yes yaya!" I got off from my bed and went to the bathroom.

Binilisan ko lang ang pag-aayos sa sarili ko dahil nakakahiya naman kong pag-aantayin ko na naman sila ng matagal.

Oh really Lynne doll!! C'mon! Don't be hypocrite, binibilisan mo para makita mo si Caleb.. - My conscience's teasing me. And I chuckled of that crazy thought. tsk. Crazy me.

After I get dressed, I immediately went out of my room and rushed down the stairs. Agad akong nagtungo sa dining area. Habang papalapit ako, napako ang tingin ko sa upuan kung saan laging nakaupo si Caleb.

Bakit wala pa siya? - I question in my mind.

"Good morning papa." I greet my father and give him a peck on his cheek. Umupo ako at muling tumingin sa upuan ni Caleb.

"How's the party last night?" Papa suddenly asked kaya naipilig ko ang ulo ko para tignan si papa.

"Okay naman po. Kami po ni Caleb ang face of the night." Nakangiti kong wika.

Napatingin ako kay Karen at bigla naman akong nakaramdam ng hiya, sa isipang nakita nga pala niya kami ni Caleb na nag hahalikan. Grabe pa ang titig niya sa'kin tagos na tagos.

"Wow! Congrats, no wonder why. You're definitely gorgeous, specially last night." Papa says proudly.

"Thanks papa and thanks for your genes." I said and I laughed softly even my papa did the same.

Kumuha na rin ako ng pagkain.

"Um. Where's Caleb?" Tanong ko habang kumukuha ng pagkain. Kunyari tanong ng isang amo.

"Ako na muna ang mag-hahatid sa'yo Lynne Doll sa school sa monday. Umalis na si Caleb." Natigil ako sa pag-kuha ng pagkain at agad na tumingin kay papa.

"Umalis! Saan nag punta?" Kahit hindi ko nakikita siguradong napakunot ang noo ko.

"Umuwi na ng probinsya." Si Karen ang sumagot.

Bigla akong nakaramdam ng lungkot sa narinig ko. Pero siguro namang ilang araw lang naman at babalik na siya. Kaso

Hindi man lang nagpaalam.

"Kailan daw ang balik niya?" I ask Karen and I met her strange gaze.

"Hindi na siya babalik. Pinauwi na siya ng parents niya." Her statement was like a bomb exploded. Ang o.a ko pero totoo, parang nabingi ako sa sinabi niya.

No More LiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon