No More Lies

Chapter 13

My spirit was awakened when I feel like there is something crawling on my chest. Bigla na lang nanigas ang katawan ko nang maisip kong baka insekto. Takot ako sa lahat ng uri ng insekto. Dahan-dahan akong dumilat at marahang inangat ang comforter na naka-kumot sa 'kin. Halos mapaawang ang labi ko at marahan kong pinilig ang ulo ko sa kabilang gilid ko.

Napapikit ako at muli ring dumilat. Katabi ko pala si Caleb. At hindi insekto ang nasa dibdib ko, kung hindi ang kamay niya na sapo ang isa kong dibdib. And he squeezes it time to time, pero mukha naman siyang tulog na tulog. Pambihira naman, ginawa pang relaxing ball ang b00bs ko.

Marahan kong inalis ang kamay niya. Pero bigla nalang niyang niyakap ang braso niya sa baywang ko. Anong oras na kaya? He needs to leave now. Baka mahuli pa kami nito. Tumagilid ako ng higa at humarap sakanya.

Napangiti ako ng mapagmasdan ko ang mukha niya. Napakagwapo talaga niya. I slowly caressed his face. God! I really love this man. Marahan kong nilapit ang mukha ko at dinampian ko siya ng halik sa labi.

Okay, that's enough Rebecca. Masyado ka ng kinikilig. Better to wake him up.

"Caleb," I Softly called his name. Mga ilang ulit ko siyang tinawag habang tinatapik ang pisngi niya. He groaned as his arms tightened around me. Hay! Ang sarap naman ng feeling.

"Caleb, wake up." Marahan siyang dumilat at ngumiti. Niyakap niya ako ng husto at sinubsob ang mukha niya sa leeg ko. We're still naked, at nagdikit ang hubad naming katawan.

"Caleb, kailangan mo ng lumabas ng kwarto."

"Mamaya na." Antok niyang sabi.

"Caleb, bilis na baka mahuli pa tayo nito eh." Hinawakan niya ang pisngi ko at banayad niya akong hinalikan sa labi.

"Let's stretch our body first." Wika niya at ngumiti ng pagkapilyo-pilyo. Aangal sana ako pero muli niya akong siniil ng halik at mabilis na dumagan sa 'kin.

Pambihira lalaking 'to! Lulumpuhin yata ako. Ang sakit-sakit pa nga ng katawan ko. Pero bakit ganito ang malandi kong katawan nasasarapan na naman sa mga haplos at halik niya.

PABABA ako ng hagdan at halos hindi ko maihakbang ang paa ko sa baitang dahil talagang masakit ang mga hita ko. Dinagdagan pa niya kaninang pag-gising namin. Gusto pa ngang umisa, pero pinagtulakan ko na siya.

And Finally, nakababa din ako. Tumuloy ako sa hapagkainan. Nandoon na ang lahat at mukhang ako na lang ang inaantay, as usual. Humalik ako kay papa at marahang umupo. Napangiwi ako ng maramdaman ko na naman ang sakit sa pagitan ng hita ko. Hindi ko tuloy alam kong anong pwesto ang gagawin ko sa pang-upo ko. Tumagilid na lang ako ng upo.

"Lynne Doll, anong problema?" tanong ni papa. I look at him, bewildered.

"May masakit sa 'yo? Parang hindi ka mapaanak na pusa." Pinamulahan ako sa tanong ni papa at napatingin ako kay Caleb.

Ang walang hiya at mukhang natatawa sa itsura ko. Sinamaan ko siya ng titig. Nginitian lang niya ako.

"May masakit ba sa'yo?" Tanong uli ni papa. Siguro napansin niyang napapangiwi ako.

"Wala po, masakit lang po ang legs ko. Nag-exercise po kasi ako kanina," pagdadahilan ko na lang.

"Exercise? Kailan ka pa nahilig sa exercise?" Ang dami naman tanong ni papa. Oh well, magtataka talaga siya. Hindi naman talaga ako nag-e-exercise eh.

"Kanina lang po." I answered.

"That was good. Just continue it, maganda yan sa katawan." Ngumiti lang ako at muling napatingin kay Caleb.