REALITY'S DESIRE

CHAPTER 26

REALITY'S DESIRE

Written by: Sexy Lady

Halos hindi alam ni Ellyn kung ano ang isasagot sa mga oras na iyon. Hindi niya akalain na magpopropose ngayon ang lalaking mahal niya. At heto nga ngayon naka luhod ito sa harap niya

"Inuulit ko Ellyn Mendoza will you marry me..????" tanung ni ulit ni Paul.

Parang nataohan si Ellyn sa narinig niya at nakita nito ang binata na naghihintay sa sagot niya.

"Yes Paul..... yes i will marry you." halos walang mapag sidlan na tuwa ni Ellyn.

Tuwang-tuwa naman siya sa sinagot ng dalaga dahil hindi siya binigo nito, halos sobrang galak ang naramdaman ng binata.

"Thank you Ellyn, thank you babe,,,," masayang wika ng binata.

Sinuot niya ang singsing sa dalaga at tsaka niyakap ito tapos ginawaran ito ng lalaki ng isang masuyong halik.

Nag palakpakan naman ang mga nakasaksi doon. Tsaka sila kapwa nataohan.

"Thank you sa inyong lahat......" pasasalamat ng lalaki sa mga waiters..

"Walang anu man sir....." chorus ng mga ito.

Binalikan niya ang dalaga tsaka niyakap niya ito. Parang may sariling musika ang dalawa at wala silang pakialam sa papigid dahil pakiramdam nila sila lang ang tao doon..

"Ilove you babe...." bulong ng binata.

"Ilove you more....." sagot na bulong ng dalaga.

Nagsayaw silang dalawa at animo'y may sariling musika silang dalawa na sila lang ang nakakarinig.

'Sana hindi na matapos ang gabi na ito, ang saya ko sobra.' sa isip ng dalaga.

'Salamat at hindi ako nabigo sa pag propose ko ngayon, sa wakas malapit na siyang maging akin.' sa isip rin ng binata.

Parang ayaw na nila matapos ang gabi na iyon. Halos walang mapagsidlan ang tuwa nila na dalawa.

"Hatid na kita babe." wika ng binata.

"Oky babe." tugon ng dalaga.

Hawak kamay sila na umuwi at doon na rin natulog ang binata. Halos makikita mo sa mata ng dalawa ang saya at pagmamahal nila sa isa't isa. Makalipas ang ilang araw.

"Babe may sasabihin ako sayo." panimula ni Paul.

"Anu naman yun babe." excited na sagot ng babae.

"Babe ililipat nila ako sa Europe branch ng companya." wika ng binata.

Para namang tinakasan ng dugo ang dalaga ng marinig niya ito.

"Anung sabi mo??" pag uulit ng dalaga.

"Inilipat ako ng companya sa Europe branch nila." turan ng binata.

"Bakit?? Kailan?? Paano nangyari iyon?" sunod-sunod na tanung ng dalaga bakas ang pagkagulat.

"Dalawang taon raw ako doon babe. Kaya raw nila ako ililipat dahil maganda daw ang performance ko at gusto nila na mas marami pa akong matutunan." sagot ni Paul.

Para nawala ng boses ang dalaga dahil hindi na ito nag salita pa. Hindi rin alam ng binata kung anu ang gagawin sa naging reaction ng dalaga.

"Babe dalawang taon lang iyon,mabilis lang naman yan." basag sa katahimikan ng binata.

"Tsaka pagbalik ko babe mag papakasal na tayo, para naman ito sa future natin eh." dagdag pa ng binata.

"Dalawang taon lang???? ni lalang mo ang ang dalawang taon babe? Ilang buwan din iyon? Ilang linggo rin? At ang habang ng araw sa loob ng dalawang taon, naiisip mo ba iyon...." derechong sagot ng dalaga.

"Kailangan babe eh! Please,,,,,,,, payagan mo na ako." pagsusumamo ng binata.

Hindi na napigilang ni Ellyn ang damdamin nito at kusa ng tumulo ang mga luha niya. Halos nagkanda pira-piraso naman ang puso ng binata ng makita na umiiyak ang dalaga.

"Babe......" tanging sambit ng lalaki tsaka niyakap niya ang dalaga.

"Sssshhhhh.......... tahan na babe, wag kana umiyak oohh...." dagdag pa niya.

"Ang tagal ng dalawang taon babe, hindi ko kaya iyon." sambit ng dalaga na umiiyak.

"Hayaan mo at kakausapin ko sila babe...." sagot ng binata

Kinabukasan pumasok sila pareho, matamlay ang dalaga, kinausap naman ng binata ang CEO ng kumpanya nila.