Never Be The Same

Chapter Seventeen

Chapter Seventeen

"Okay nga lang ako," sabi ko kay Hercules.

Humalukiphip sya at bahagyang tinagilid ang ulo sa akin. I purse my lips and scanned the whole place.

"Seriously, Hercules. I'm fine, hindi naman katulad ng ibang babae na magmumukmuk sa tabi."

"Okay, okay. I'll leave you here." Umayos na sya ng tayo at pinasadahan pa ako ng tingin.

I motioned him to leave me. Kalaunan ay umalis na din sya at iniwan ako, I stared at his back and turn around to stared at the waves behind me.

---

Maaga palang pero nasa trabaho na ako. I made myself busy for the meantime.

"Coffee?"

May humarang na kamay sa akin at may hawak na kape. I look back and saw Hercules, tinanggap ko nalang iyon at tahimik na sumimsim.

"Thank you,"

Kumindat sya bago ako tinalikuran. I just made a face and continue scanning the blue print. Umilaw ang cellphone sa gilid ko, sinilip ko naman iyon at nakita ang pangalan ni Ate Dee. She's asking kung pwede daw akong sumabay sa kanila mag-lunch dahil paalis na din sila mamayang hapon.

Seriously, I wanted to but my work is blocking me. Hinayaan ko lang na magring iyon bago ako nagpatuloy sa ginagawa ko. I saw Hercules instructing the mens around, sumandal ako at binaba ang hawak na blueprint. Humarap bigla si Hercules sa pwesto ko, hindi ako naging handa sa pagkindat nya.

I made a face and went on the corner.

Masyado na akong naging abala sa pagtatrabaho, hindi ko namalayan na nakatayo si Ate Carmela sa may entrance. I immediately went to her.

"Ate,"

"Busy ka pa ba? Paalis na kami mamaya."

Sinulyapan ko ang likod kung saan ginagawa ang building.

"Sige na, ako na bahala dito." I suddenly heard Hercules. Ngumiti sya kay Ate. "I'll handle your work, you can go for a while."

"Hercules."

"Hi, ikaw si Engineer Villanueva diba? Why don't you join us for a while?" Ani Ate Carmela. "I promise it won't take long."

Nadama ko ang bahagyang pagsulyap sa akin ni Hercules. Nasa mukha nya ang hindi alam na gagawing pagtanggi.

"Sige na,"

He sighed, pinigilan kong matawa sa reaksyon nya. Kapagkuwan ay kinamot nya ang batok.

"Was it okay?" Tanong nya sa akin.

"Oo naman."

Ngumiti si Ate bago kami tinanguhan na dalawa at tumalikod. Humakbang ako para sumunod nang hilahin ni Hercules ang braso ko.

"Hindi ba nakakahiya?"

Umangat at kilay ko sa kanya. Seriously?

"Meron ka nun?"

"Halika na nga. Gutom na ako."

He dragged me with him. Binilinan nya pa ang head doon bago kami tuluyang pumunta sa restaurant. Nakaupo na silang tatlo doon.

"Hi. Have a seat." It was Dee who saw us.

"Upo daw." Sabi ko kay Hercules.

Pinaghila nya ako ng upuan, tahimik akong naupo doon. Then Hercules sat beside me. I saw him scanned Echo before facing me.

"Ano sayo?"

My forehead knot. Nilapag ni Dee ang menu sa harapan nya.

"Engineer? Feel free to order what you like." Ngiti ni Dee ss kanya.