Never Be The Same

Chapter Twenty One

Chapter Twenty One

I keep on pouting as I waited for the Doctor inside Hercules' room.

"How is he?" Sumulpot si Allen sa cottage. Kasunod nito ang asawa.

Hindi ko na napigilang mapairap. Seriously, she's the one who insisted the design. Tapos ngayon, napahamak pa si Hercules. Dapat dito, hindi kinukunsinti ang mga demands.

"Kate, are you okay?" Sir Allen asked me.

"Okay lang po Sir. Kaso si Hercules..."

Bumukas ang pinto ng kwarto ni Hercules at lumabas ang doctor doon.

"He's okay, but he's still unconscious." Anito na tumango pa kay Sir Allen.

"Thank you."

"Suggest ko lang na magpahinga muna sya. Malaki iyong cuts kaya maraming dugo ang nawala."

I sighed after hearing that Hercules is okay. Matapos magpaalam nung doctor, binalingan ako ni Sir Allen.

"I'm sorry for the trouble." Singit nung asawa nya.

Aba, dapat lang. Kundi naman dahil sa designs mo, hindi mapapahamak si Hercules.

"I had to postpone the renovation for Engineer Villanueva."

"Pwede namang ako ang magtuloy."

"Gusto ko kayong dalawa, and I trusted you to on this." Si Allen siged. "Let's ask Engineer Villanueva on this."

Tumango nalang ako. Pinanuod kong pumasok si Sir Allen sa kwarto. Nilampasan ko ang asawa nya at sumunod na din. I saw Hercules sleeping soundly with a bandage on the back of his head.

"Ako na ang bahala dito, Sir Allen."

"Magpapadala nalang ako ng pagkain kapag gumising na sya."

I nodded once again. Nagpaalam na din naman sina Sir Allen sa akin. I went outside and let the door opened, para makita ko kung gising na ba si Hercules.

Naupo nalang ako sa sofa at nagcheck pa ng mga gagawin sa renovation. Tinignan ko din yung mga gawa ni Hercules. Tapos narinig kong tumunog ang cellphone ko. My forehead knot when an unregistered number appeared on the screen.

Tinitigan ko pa ng ilang segundo bago ko sinagot iyon.

"Hello?"

[Oh thank god you sagot!]

Tumaas ang kilay ko at sinilip ang screen. Did I heard that conyo maarte voice?

[Hello, Kate?]

Napansin ko ang pagkilos ni Hercules kaya binaba ko ang tawag at tumayo. I hurriedly went to him and check on him. Kumunot ang noo nya bago sya nagmulat.

"Hercules?"

"Hm?"

Noong magmulat sya, mabilis din syang napadaing sa sakit siguro nung nasa likod ng ulo nya.

"Damn.."

"Huwag ka na muna kumilos. Ano bang kailangan mo?"

"Water."

Kumuha ako ng tubig sa ref at pagbalik ko, makulit talaga si Hercules kasi nakaupo na sya. Kinakapa nya iyong benda sa ulo nya.

"Inom ka na ng tubig. Sabi ng doctor, ayos ka naman daw."

"Are you hurt?"

"Tinulak mo ko, so hindi."

He took a sipped on his water and slightly winched.