"Bana bak!" Jongho şaşkınlıkla odasına izinsizce dalan kişiye baktı. Bu Yeosang'tı. Oldukça sinirli görünmesi bir kenara dursun, sessiz konuşmasına rağmen bağırıyormuş hissi veriyordu. Jongho kaşlarını çatarak yattığı yerden kalktı. Derdi neydi bunun böyle?
"Odama izinsiz gir-"
"Kes sesini." Yeosang parmağını kaldırıp ona doğru uzattı. Sesini daha önce böyle yüksek duymuş muydu ki Jongho? Hayır. Şu an fark ediyordu sesinin kalınlığını. Oysa hep nazik ve yumuşak bir sesle konuşurdu. Jongho'nun şaşkınlığı git gide büyüyordu. Neyse ki ifadesiz yüzünü koruyabiliyordu. "Bana istediğin kadar sinirlen, kötü davran ya da canımı acıt. Fakat anneme tek kötü kelime dahi edemezsin. Duydun mu beni Choi Jongho?! Kırmızı çizgim annemdir. Onu üzmene müsaade göstermem. Şimdiye kadar sesim çıkmıyor diye kendini güçlü sanma sakın. Anneme olan saygımdan bir şey yapmıyorum. Fakat zoruma gidersen yapmaktan çekinmem."
Jongho ciddi anlamda şaşkınlığın ne demek olduğunu öğreniyordu. Ve Yeosang'ın bu kişiliğini. Gözlerini birkaç kez kırpıştırıp bakışlarını sertçe kapanan kapıdan çekti. Bunca azarı işitecek ne yapmıştı ki? Omuz silkerek kalktığı yere yattığı. Bir süre telefonu ile uğraştı. Daha sonrasında biraz şarkı dinledi ve sözlerine eşlik etti. Bazen kendini kaptırıp kendini konserde gibi hissediyor, eline aldığı telefonunu mikrofon gibi kullanıyordu. Yine de ne yaparsa yapsın aklında durmadan Yeosang ve sözleri dolaşıyordu.
Kulaklığını çıkarıp telefonuyla yatağına fırlattı. Ellerini saçları arasına sokup derin bir nefes verdi. Kendi sorunları vardı. Annesi öldükten sonra iyice içine kapanıp duygusuz biri olmuştu. Babasının da sadece birkaç yıl sonrasında hayatına başka bir kadını alması onlara karşı bir nefret oluşturmuştu içinde. Gücünün yetti tek kişi ise üvey kardeşi Yeosang'dı. Nefretini ve hıncını ondan çıkarmak istermiş gibi ona zorbalık yaptığı doğruydu. Son birkaç yıldır da bu böyle devam ediyordu. Fakat şimdi sanki her şey değişmiş gibiydi. Yeosang ona ilk defa karşı gelmiş ve sesini yükseltmişti.
Kendisi kırıktı. Ve bu kırıkları başkalarının canını yakmakta kullanıyordu. Çekinmeden. Yıllar süren zorbalığı para alıp laf atmadan tutun da fiziksel olarak can yakmaya kadar gitmişti. Nefesini tazeledi Jongho. Ne zamandan beri bu kadar berbat biriydi?
Düşündükçe aklını kaçıracak gibi oluyordu.
iyi okumalar ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
so please. jongsang ✔
Fanfiction"Bu yüzden lütfen, Yeosang, sana çektirdiğim acıların intikamını alma benden. Çünkü ben senin kadar güçlü değilim." ✎ R.