Chapter 4
Heal
"Seah, let's go!" I heard mom shouted from afar.
Napatingin ako sa alarm clock, it is now 3 PM. Napa-buntong hininga ako at kinuha ang shoulder bag ko. I saw mom who's ready to go to the hospital, kanina niya pa ako hinihintay at mukhang naiinip na siya.
It's been 24 hours since I had my MRI scan. The doctor called mom earlier to tell that the result is now ready. Dapat ay kanina pa kami pupunta ngunit tumawag si daddy sa cellphone ko na gusto niya raw sumama sa amin. Of course, mom said no at first pero wala na rin siyang nagawa upang pigilan si daddy na sumama.
"You took 30 minutes to prepare yourself, Seah, Doc. Kaiser is waiting for us to come," mukhang naiinis na sambit ni mommy sa akin.
Hindi ako nagsalita. Pumasok ako sa dulong bahagi ng kotse, pinilit kong huwag tumabi kay mommy dahil gusto kong mapag-isa. Tahimik lang ang naging byahe patungong hospital.
I just got discharge right after my MRI scan. Doctor Kaiser persuade me to stay until the result will come, but I said no... Hindi ko alam kung bakit ayaw kong manatili roon. They just gave me some remedies if ever I will encounter something quiet confusedly.
Moreover, mom convinced me to quit modeling, that's why I hate her right now. She thinks that modeling caused me a lot of stress and pressure. Alam ko naman sa sarili ko na hindi dahil doon iyon, I even told to her that maybe this is just a normal headache pero pilit pa rin niya akong pinagsasabihan.
"Philip, huwag mo na kaming hintayin dito, I'll just call you kung susunduin mo na kami," mom said.
Tumango si Kuya Philip at pinaandar ang sasakyan para makaalis na. Saktong pagkaalis niya ay may dumating na panibagong kotse. I flashed a smile when dad came out. Tumakbo ako sa kanya at niyakap siya.
"How's my Seah?" he asked.
"Nothings new, still the beautiful one," I laughed.
He laughed too. "I love the confidence. You are totally your mom."
Nakita ko si mommy na nakatingin lang sa amin na wala man lang ekspresyon ang mukha. Bahagyang nagulat si daddy nang hatakin ko siya papasok ng hospital. He is probably shocked because I didn't wait for mom.
"Seah, 'yung mommy mo."
Suminghap ako. "She can follow us, dad."
Narinig ko siyang tumawa. I pouted when he finally understands what's the point of my words. Well, alam ko namang maiintindihan ni daddy kung bakit ganito ako, this actually happened when I was young too.
"What did she do to you, now?" May bakas pa rin ng pangingisi sa labi ni daddy.
"She wants me to quit modeling... You know how much I love that."
Tumigil kami sa paglalakad nang mapagtanto naming nalagpasan na namin ang MRI scan room. Tumawa kaming parehas at bumalik ulit para pumasok doon. We saw mom who's standing and facing us.
"Seah, come inside now." Tumingin muli siya sa amin bago pumasok sa loob.
"Try to listen to your mom, Seah, baka nga tamang umalis ka muna ro'n at bumalik na lang kapag hindi mo na nararamdaman 'yan."
Natahimik ako. Hindi ko sinagot si daddy at pumasok na lamang sa loob ng MRI scan room. Bumungad sa amin si Doctor Kaiser na naka-upo sa swivel chair at hinihintay kami.

BINABASA MO ANG
Hanggang Sa Huli
RomanceSeah Louise Venicia never had the freedom to love. All she experienced was working hard for her goals and most importantly, her future. Until one day, it got worse, her life became miserable when she encountered a disease. Instead of hoping that she...