Hanggang Sa Huli

Chapter 15

Chapter 15

Plaza

Uwian nang umalis kami ng classroom. Ngayon kami mamamasyal ni Chase sa plaza at kaming dalawa lang.

Kaming dalawa lang....

Napangiti ako nang maisip ko iyon. Naglalakad kami ngayon patungong gate at nagpepresinta pa nga si Yohan na ihatid kaming dalawa patungong plaza pero tumanggi agad si Chase.

"Good luck sa date niyo," bulong ni Leah sa akin nang makarating kami sa labas.

Sinimangutan ko agad siya. "Hindi nga date!" I lowered down my voice so the boys will not hear it.

She chuckled at me. Si Yohan din ay inasar kaming dalawa na katulad din ng sinabi ni Leah sa akin. Why would everyone think that this is a date? It isn't, huh. After a couple of minutes, nagpa-alam na rin silang aalis. Sumakay si Leah sa sasakyan ni Quen dahil iisa lang silang village, while Yohan drove on his own.

"Tara punta tayo sa sakayan," sambit ni Chase.

Naglakad kami patungo roon. Nadadaanan namin iyon ni Kuya Philip tuwing pauwi ako. I don't know how long it takes if we'll walk towards there.

"Saan mo una gustong pumunta?" he asked after a long silence.

"Sa mall muna siguro?" aniko. "Miryenda muna tayo bago mag-arcade."

He nodded. Limang minuto ang inabot namin kakalakad patungo sa sakayan. Dumiretso kami sa pilahan ng tricyle. I also saw a group of jeepneys, I wondered how will I feel if I ride that one. Hindi pa kasi ako nakakasakay doon.

"Uy, Claude, ikaw pala 'yan!" ani ng isang tricycle driver.

"Magandang hapon po, Mang Alex," bati ni Chase.

Ngumiti siya at nilipat sa akin ang tingin. His face brightens up more and I saw his lips lifted. Tinapik niya ang balikat ni Chase na nasa likuran ko.

"Girlfriend mo?" Ngumisi pa siya lalo.

Uminit ang pisngi ko. Umiling agad si Chase sa sinabi ni Mang Alex.

"Hindi po, kaibigan ko lang po."

Tumawa ang matanda. "Ay sus! Doon din pupunta 'yan!"

Nagtungo kaming dalawa sa naunang tricycle sa kaniya. My eyes widened when Chase grabbed my bag.

"Akina 'tong bag mo para 'di ka na mahirapan sumakay," aniya.

Hinayaan ko siyang kuhanin iyon at sumakay na ako sa loob ng tricycle. Inalis niya rin sa likuran niya ang nakasakbit sa kaniyang bag at sumunod na sumakay sa tricycle.

"Sa plaza po," sabi ni Chase at nagsimulang mag-drive ang tricycle driver.

Alam kong hindi kalayuan ang plaza dito sa aming paaralan. Compare to our village, I can't remember it clearly when I first went there but I know it took a while. Habang umaandar ang sasakyan, nilagay ko ang aking tingin sa labas. I saw some students walking towards their homes, their smiles on their faces reminded me that they are happy walking instead of taking a vehicle.

Napatingin ako kay Chase. The sun is striking his face. I can saw his perfect silhouette with his pointed nose. Wala ako sa sariling napangiti.

"Seah, nandito na tayo."

Nagulat ako bigla nang magsalita siya. Oh crap! I've been looking at his face for too long, I didn't even realize that we're here.

Awkward akong ngumiti. "A-ah oo nga."

Lumabas siya ng tricycle at sumunod ako. I took out a ten-peso coin at ibibigay sana sa kaniya iyon ngunit naunahan niya ako. He gave the driver twenty pesos for the two of us.