●
●
●"Ne bir gemi tek bir demire bağlanır, ne de hayat tek bir ümide..."
Epiktetos
●
●
●-
Duyduklarım beni şoka uğratmıştı. Odamda uzanmış Deniz ve annem konuşurken duyduğum şeylerin gerçekliğini sorguluyordum.
Yarım saat önce Faruk bey yanımıza gelmişti. Bizim eve gitmemizi fakat annemin 1 gün daha orada kalması gerektiğini söylemişti. Deniz korkuyla bir kaç soru sormuştu fakat Faruk bey kaçamak cevaplar verip hepimizi dışarı çıkarmıştı. Deniz biraz diretsede sonunda kabul ettiğinde hepimiz birlikte eve gelmiştik. Hızlı bir duş alıp üzerime pijama takımı giymiştim. Bu süre boyunca ise duyduklarım kafamda dönüp durmuştu.
Annem... kanserdi. Yıllar sonra gerçek anne sevgisi ne demek bulmuştum fakat şuan yeniden kaybedecektim. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Annem ölsün istemiyordum. Gözlerimdeki yaşlar yanaklarımdan bir bir süzülüyordu.
Annemi mutlu etmek istiyordum. Edecektim de. Yarın ilk yapmam gereken şey annemi mutlu etmek olacaktı. Ellerimin tersiyle yanaklarımı sildim. Uzandığım yatakta yan dönüp gözlerimi kapatarak sessizce fısıldadım.
"Seni seviyorum anne."
-
Şuan saat sabahın beşiydi ve ben terler içinde yine bir kabustan uyanmıştım.
Yataktan kalktığım gibi hızlı bir duş aldım. Üzerime rahat bir şeyler giyip su içmek için odamdan çıktım.
Merdivenleri indiğimde hızla mutfağa girdim. Fakat gördüğüm kişiyle yerimde sıçradım.Deniz... oturuyordu. Saçları dağılmış, gözlerinin içi kızarıktı ve göz altlarında da mor halkalar oluşmuştu.
Onun bu halini görünce ağzımda sesiz bir çığlık kaçmıştı. Beni görünce hızla yerinden kalkıp gidiyordu ki kolunu tuttum. Sert bakışlarıyla bana baktığında kolundaki elimi bırakarak, çekinerek konuşmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize | Tamamlandı
ChickLit"Umutlarıma tutunarak mucizeler yarattım." - Dışardaki yağmur sesi biraz olsun dindiğinde elimdeki mumu çekmecenin üzerine koydum. Gözlerim yavaştan kapanmaya başlayınca gözümden bir damla yaş yanağıma süzüldü. Sonra ise dudaklarımdan hayatımı tamam...