•
•
•
"Oysa yüreği temiz olmayanın, anlayışı da kıttır."
Dostoyevski
•
•
•
-
"Umut, iyi misin?" Cemalden duyduğum sesten sonra kendime gelmeye başlamıştım. Bakışlarım ona çevrildiğinde hafifçe başımı sallayarak onu onaylamıştım. Henüz olanları tam olarak idrak edemiyordum. Neredeydim ben? Gözlerimi etrafta gezdirdiğimide hastanede olduğumu anlamıştım. Bir anda gözlerim fal taşı gibi açıldığında olanlar saliselik bir anda gözümün önünden geçmişti. Bulut... Kanlar içinde yerde yatıyordu.
"Bulut nerede? İyi mi? Üstü kan olmuştu hep..." Gözlerimde biriken yaşlar akmaya başladığında yatakta doğrulmuştum. "Beni ona götür Cemal. Lütfen beni ikizime götür..." Cemal başını salladığında koluma girerek beni kaldırmıştı. Birlikte odadan çıktığımızda yan odaya girmiştik. Bulutu gördüğüm de koşarak boynuna sarılmıştım. Bulut acı ile inlediğinde geri çekilerek konuşmaya başladım.
"Özür dilerim... İyi misin?" Bulut başını sallayarak beni onayladığında kollarını uzatarak bana sarılmıştı. Bende yavaşça ona sarıldığımda konuşmaya başlamıştı.
"Ben iyiyim asıl sen iyi misin?" Başımı sallayarak gülümsedim.
"İyiyim. Seni öyle görünce çok korktum... Nasıl oldu anlamadım, sadece senin acı ile bağırdığını duydum. Sonrası karanlık zaten." Bulut yatakta hafifçe doğruluktan sonra konuşamaya başlamıştı.
"Sen tuvalete gittikten sonra Cemal de hesabı ödemek için içeri girmişti. Yanıma yüzünde kar maskesi olan bir adam geldi. Özür dilerim... Annem için yapmak zorundayım. dedi. Ne dediğini anlamadım. Elinde bıçak olduğunu görmemiştim. Bir anda karnıma sapladı. Ondan sonra pek bişey hatırlamıyorum." Bu maskeli dediği adam, Ali Rızanın yanındaki adam olabilir miydi? Bana mesaj vermeye çalışıyordu. Babamla konuşmanın zamanı gelmişti. Keşke ilk başta söyleseydim...
"Tamam... Sen bunları düşünme." Bulut'un elini tuttuğumda bakışlarımı Cemale çevirerek konuşmaya başladım. "Babamların haberi var mı?" Cemal hafifçe başını sallayarak beni onayladığında konuşmaya başlamıştı.
"Bulut uyandıktan sonra babamı aradım. Faruk amcalara haber verecekti." Başımı sallayarak yeniden konuşmuştum.
"Doktorla konuştunmu ne zaman çıkabiliriz?" Cemal başını sallayarak konuşmaya başladı.
"Bıçak karın boşluğuna gelmiş. Biraz fazla kan kaybetmiş. Onu da senden alıp verdiler Buluta. Ciddi bişey olmadığı için bugün çıkabilirmişiz. İstanbul'da dikişleri için kontrole gidecek." Tamam dercesine başımı salladığımda Bulut konuşmaya başlamıştı.
"Serumum bitmek üzere zaten. Ağrım da yok şu anlık. Birazdan giyiniyim çıkalım." Emin misin? dercesine Buluta baktığımda başını sallayarak beni onaylamıştı.
"Tamam o zaman... Yardım etmemi ister misin?" Bulut gülümseyerek konuşmaya başlamıştı.
"Ben hallederim ikizim. Teşekkür ederim." Yanağına bir öpücük kondurduğumda gülümsemişti. Bakışlarımı Cemale çevirdiğimde konuşamaya başlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize | Tamamlandı
ChickLit"Umutlarıma tutunarak mucizeler yarattım." - Dışardaki yağmur sesi biraz olsun dindiğinde elimdeki mumu çekmecenin üzerine koydum. Gözlerim yavaştan kapanmaya başlayınca gözümden bir damla yaş yanağıma süzüldü. Sonra ise dudaklarımdan hayatımı tamam...
