18. Bölüm🌼

15.5K 833 36
                                    



"Fırtınanın şiddeti ne olursa olsun, martı sevdiği denizden asla vazgeçmez..."

Alfred Capus




-

"Umut... Bu muazzam." Çizdiğim resime bakarak gülümsedim. Sinan hocam da çok beğenmişti.

Tabloma bakarken bir anda yere düştü. Masadaki bardakta yere düşüp kırıldığında ses kulaklarımda yankı yapmıştı. Gözlerimi sağıma çevirdiğimde Sinan hocayı gördüm.

"Akıllı dur Umut. Merak etme. Acımayacak." Beni kolumdan tutup duvara yapıştırmıştı.

Gözlerimi sımsıkı yumduğumda Sinan hocanın sesiyle geri açmıştım.

"Yarışma ve ödev çizimleri karışmış, onları ayırmama yardım edermisin Umut?" Kaşlarımı çatarak istemsizce masaya doğru yürüdüm. Sandalyeye oturduğumda Sinan hoca beni izlemeye başlamıştı.

"Seni öldürmeyeceğim Umut." Bir anda Sinan hocadan duyduğum sesten sonra elimin altındaki kağıtlar gitmiş karşıma yeniden tablom gelmişti.

Elim istemsizce tabloya giderken bir anda tablo yok olmuştu. Elim havada kalmıştı. Ellerim kan içindeydi. Diğer elimi de kaldırıp baktığımda göz yaşlarım akmaya başlamıştı.

"Ö-Ölüyorum. Y-Yar-dım et." Ellerime bakarken duyduğum sesten sonra yerimde sıçramıştım.

"Umut." Odanın içinde başka birinin sesi duyulmuştu.

"Umut?" Bana sesleniyordu.

"Umut?" Niye bana sesleniyordu?

"Umut uyan!" Bir anda yerimden doğrulduğumda başımı bi yere çarpmıştım. Başımı çarpmamdan sonra acı dolu bir inleme sesi odayı doldurmuştu. Elimi başıma götürüp acıyan yeri ovduğumda, anlım ve saçlarımın terden sırılsıklam olduğunu gördüm.

Gözlerimi kırpıştırarak açtığımda kipriklerimde ıslanmıştı. Karşımda Bulutu gördüğümde o da anlını tutuyordu. Sanırım kafamı onun kafasına çarpmıştım.

"İ-iyi misin?" Uyumaktan çatallaşmış sesimle konuşmamdan sonra Bulut gözlerini bana çevirdi. Hızla yanıma gelerek elimi tuttu.

"Asıl sen iyi misin?" Soran gözlerle ona bakarken başımı salladım.

"İyiyim. Niye iyi olmayayım ki?" Bulut sorumu umursamayarak beni göğsüne çekip sarıldı. Bir kaç dakika ne olduğunu anlamamıştım. Fakat sonra bende kollarımı beline sarmıştım.

"Lan! Bir ben sarılamadım kardeşime yaa." Barışın sitem edercesine odaya dalmasından sonra Bulutla birbirimizden ayrılmıştık.

"Yok bende sarılamadım kardeşim." Barışın ardından odaya giren Özgür, Buluta bakarak gözlerini devirmişti.

"Bende sarılmadım." Özgürün ardından Kaan girmişti.

"Şu saçmalığa bir son verin." Özgürün ardından Deniz girmişti odaya.

"Abi sen sarıldın mı? Yok be sarılmamışsındır." Deniz kaşlarını çatarak Barışa baktı.

"Sarıldın yani." Deniz kaşlarını kaldırdığında Barış yeniden konuşmuştu.

"Sarılmadın." Deniz başını sağa sola salladığında Barış kaşlarını çattı.

"Sarıldın mı sarılmadın mı?" Barış sitemle Denize baktığında Deniz gözlerini bana çevirmişti.

Mucize | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin