Venom of the New Era (Season 2)

CHAPTER 1

Chapter 1
Disoriented Minds

"You may go."

Tanging habilin ng butler saamin ay magtungo kami sa lounge area ng palasyo at doon muna magpahinga habang inaayos pa ang ilang bagay sa loob ng kawani.

May parusa ang sino mang magsimula ng gulo sa loob ng panig, at wala namang nagbalak kahit sino pa. Humiwalay ako kina Neddie papunta sa tinakdang kwarto para saamin.

Mukhang madami silang balak na tanungin saakin ukol kay Radzyn. Napako ang paa ko sa kawalan ng pasilyo nang maalala ang nangyare kanina.

Ang bawat salita ng Reyna, ang magulong trono at ang tinig na nagkokorona kay Radzyn bilang ikalawa sa magkakapatid na Carzuela. Stupid, Vira. Stupid. 'Di ko matanggap na sa tinagal tagal na kasama ko siya ay ito pala ang hantungan ng lahat.

Bakit 'di ko nga ba naisip man lang na baka nga isa siya sa mga prinsipe ng kahariang ito? Bakit ako umasang katiwala-tiwala ang magkaibang pares ng mata niya?

Why am I even born in the clan of the Fierdons for this low expectations? I even started trusting him — because he didn't killed me yesterday even though he had all the chance by that time. I thought he's something new... someone to lean on.

Now I am drag in his scandal. People thinking I have this electrifying connection with him. Everyone is ready to devour me to know the truth. Their eyes is killing me... flames is all around me. Where was he? He left me in the middle of chaos.

I'm so foolish.

And wait, he's here. Walking behind me, having the same vibes. I didn't let him touch me after I faced him. Radzyn painted confusion in his face then grin.

"Come on, Vira. Lagi ka nalang galit?"

I didn't talk. I only look at him deeply. Kakatanong ko lang kahapon kung ano ba talaga siya, heto at binigay naman. Bakit 'di ako matuwa?

Nabasa nitong wala akong oras para sa biruan niya o kung ano-ano man, kaya naman umayos siya ng tayo at nagtaas ng kamay. Ang sikip tignan siya. "Chill, 'yong kanina. Balak ko rin naman sabihin sa'yo, okay? At saka, ano naman kung ako nga 'yong pangalawa — uy!" Tawag niya nang talikuran ko ito para magpatuloy kung saan man palaring mapunta.

'Di ako nakaiwas sa hablot niya saaking braso paharap.

"Listen, unang-una ano... ah." The glee face that he always wear vanish, I can only see someone greedy. A manipulative man. I'm so disappointed. "Ayoko lang may makaalam dahil, ipapapatay nila ako. At, madaming mangyayare Vira. Trust me." He once again used that eyes, digging, bringing me a load of emotion.

"Save your words. Long live, Prince Radzyn."

Para siyang batang tumingala at hinilamos ang mukha, tila 'di ako maintindihan. Tumuloy ako sa lakad, pero nakasunod ito, bumulong bulong ng kung ano-ano na 'di niya din naman ito gusto.

Bakit ba ako apektado? 'Di naman sa may pake' ako sa buong buhay niya o ano. Basta sa mga oras na ito, sumisigaw 'yong loob ko na ayoko ng presensya niya.

Ako na ang tumigil sa paglalakad para harapin siya. Ididrekta ko na ang lahat dahil pagod na akong mag-isip. "Tumigil kana. 'Di ko naman kailangang ng eksplenasyon."

Sumimangot ito. "Alam kong 'di ka natutuwa, ang dami mong gustong sabihin. Pero makinig ka muna kasi Vira—"

"No," walang emosyon kong putol. "Wala akong dapat pakinggan."

"Sweetheart, let me explain—"

"You think I care? Are you expecting me to believe and show sympathy for you?" Diin ko na nagpatahimik sakan'ya. "I don't care about you, Radzyn." Akala ko ay sapat na 'yon para manahimik siya. Mas kumapal ang hamog sa utak ko dahil sa lumabas nitong ngisi.