Venom of the New Era (Season 2)

CHAPTER 22

Chapter 22
Victors

Quillon just... almost saw it.

My chest went knots. I hang on the air. I could only muster in my mind was... damn.

Mula sa mata niya, bumagsak ang paningin ko sa lapag. Nanlamig ako.

'Di pa ako nakaramdam ng ganitong hiya sa buong buhay ko na umabot hanggang leeg ang aking pamumula. Ang tibok ng puso ko ay walang paawat sa 'di malamang depinisyon. Slowly, I digested the idea. Nasa gitna kami ng palaro, pero may ginagawa kaming iba.

Namataan niya akong nasa gitna ng bisig ni Radzyn habang nakapikit, iniintay ang labi nito saakin — ano nga bang iniisip naming dalawa?! May mga sikretong camera nakapalibot sa buong silid na ito!

Ano nalang iisipin ng mga tao?

'Di ko matignang pareho ang dalawang lalake. Nag-aalok ng kamay si Radzyn, 'di ko naman tinanggap at tumayo ng akin. Paniguradong makukuryente ako pagtanggap.

He was just earlier inches away from my face. I just asked him if he likes me. Kababati palang namin, kaaayos pa nga lang din ng nangyareng gulo noong isa. Tapos ganito agad.

Napabaling ako sa pinto dahil sa ingay ng tigre kalaban ang ika-limang prinsipe.

"I'll help him," sambit ni Radzyn at parang hanging lumabas ng kwarto para back-upan si Quillon sa kabilang kwarto. Nang madatnan kasi niya kami ay nasa gitna siya ng pigil para 'di madakma noong tigreng nakawala. Mukhang doon dumirekta ang kwartong kakatapos niya lang buksan. Although he's also big to handle that tiger, still he needs help. Moreover, it's also us who let the tiger out. He's a victim of our stupidity.

Naging alerto na ulit ako sa pangyayare habang nagwawala ang tigre doon at pinagtutulungan ng dalawa. Nag-antabay ako sa may pintuan at doon nag-isip ng pwedeng plano para makatulong. Sinantabi ko na muna ang eskandalo kanina. This is getting out of hand and dangerous.

"Tumakbo na kayo dito, ako na bahala sa pinto!" Buo kong sigaw na kinasilip ni Radzyn saaking kinaluluklukan. Tinignan niya si Quillon na 'di man lang inalis ang mata sa tigre. Pero alam kong nakikinig siya. Sigurong iniispekula nito ang mga dapat isaalang-alang kung tatakbo man.

"Let's go," si Radzyn na ang naunang tumakbo. Naging mabangis ang tigre at siya ang hinabol. Quillon's lips twitched and hurriedly run after Radzyn. Tinigasan ko ang hawak sa pintuan dahil may kabigatan ito pag-isasara.

Kitang kita ko ang pagnganga ng tigre at sabay nitong pagtalon para sakmalin ang kan'yang bihag. Nagdiin ang aking ngipin nang makitang ang lapit na nito kay Quillon.

Unang nakabalik sa loob si Radzyn na sinamahan ako sa pagtulak ng pinto.

"Signal me if he's already near," paalala niya saakin. Inintay nalang namin ang pagdating ni Quillon. Ang bigat ng bawat hakbang niya sa lapag habang tumatakbo, sobra na nga noong bilis para sa tigreng malapit nang mahila ang likuran niya. Ang lapit na. I hissed and stared at him seriously.

'Di ko na kinaya ang nakikita, mabilis akong humarap sa pinaka-pintuan na kahit si Radzyn ay nagulat.

"What are you doing?"

"Just close the door immediately."

Nagtiim ang bagang ko at naglahad ng kamay paglapit ni Quillon. I speak through his eyes to held it, because the beast at his back is just above ready to swallow him, whole. Without a word, he grab my arm.

With all my energy I pulled him inside making us stumble in the floor. It was painful from our weight. Searching for air. I still saw the tiger's angry looking face ready to devour us until Radzyn swiftly pushed the door close. We heard a bang stating that the tiger jump's hit the door at the other side.