Chapter 26
Under SkinFRIDA
I almost laugh. It was fucking funny anyway! Gosh, looks like everyone is infected. The virus is love. The symptoms? It makes everyone crazy. Low. And disgustingly desperate. But, somehow. Seeing Vira that way, I... well.
I lick my lollipop as I sit at the dark point of the veranda. "That looks masakit," I commented then gaze toward the guy who's leaning at the wall with his arms crossed together. I can't barely recognize his face due to the shadow.
"Let her." His voice is soothingly cold.
"I can tell she's being tanga na. Haha."
"Let her." I groan and almost wanna yown from his overly used word.
"I thought Guardian angel ka niya, Wendell?" I devilishly smiled. However, same goes to his daily routine, after he heave he placed both of his hands inside his pocket and walk back inside.
"Let's go."
"Fine, boss." I stood like him, but I deem back at Vira who's on the garden at this very late hour, alone. Maybe thinking? Can't blame her. Bago niya pa ako mapansin, sinundan ko na si Wendell. Gaya ng laging pagbibigay galang sa amo ko, sa likod gilid niya ako naglalakad. 'Di pwedeng pumantay, lagi dapat aktibo ang pandama kung may paparating.
After finishing my lollipop I toss it in the air.
Ang tahimik ng paglalakad namin, nilalaro ko lang ang keychain sa daliri ko paikot hanggang dumapo ang paningin ko sa kamay ni Wendell. Natigilan ako nang marinig ang pamilyar na kabog ng puso ko. I quickly diverted my gaze away when I felt my cheeks heat up.
No! I should not be stupid. My feelings doesn't matter away. This is all for the job. All for the search. All for... the plan. Boss and servant romance don't exist this new era, duh Frida.
"Remember the thing with Forester. Look for any way to his room."
"Copy that," I answer. "Here na way ko," turo ko sa gilid. He just nod and walk away to his. Pinanood ko muna siyang maglaho sa dilim papuntang HQ nila bago tumalikod. Nagbuga ako ng hangin. Ang handsome talaga.
Kinabukasan maaga kaming pinatawag ni Moaz. Gosh, I almost frown habang naglalakad papunta doon sa lab ni Forester. Bukod kasi sa physical training needed na may alam kami sa bomb and it's management. It's their specialty kaya kailangan makisabay ang lahat ng members. And it's making me boring for pete sake.
"I'm trying! Sobra! Can't you see, stupid?!" Sigaw ko kay Dan nang sitahin niyang pasasabugin niya ang mukha ko kung 'di ko daw gagalingan. This spoiled bitch is getting into my nerves!
"What did you say?!"
"Baho mo! Stupid!"
"Can you stop, maarte?!" Pagkampi pa dito ni Tier. My gosh! Fuck them! Ayoko talaga ng mukhang inaapi! Feel ko bida ako! Napangisi ako at nagpameywang. I flip my hair and gave him a disgusted look.
"Well being maarte is okay than being stupid like you! Tanga mo kasi, nakita mong ginagawa ko naman, right?! Wala kang utak?! 'Di ka binigyan ng mama mo?!"
"You dare shout at me?! Wait and I'll kill you—!"
"Hmm." Nagsitahimik. Ayaw talaga namin pag nagsasalita si Moaz. Nakaupo siya na parang hari sa unahan katabi si HM Azrael.
"Sorry po." Ngumuso ako at pinagpatuloy ang pag-aassemble ng gun ko. Pero lihim kong inirapan sila Dan at Tier. 'Di ako magtataka kung masasampal nanaman ako ng mga ito pagwala na si Moaz. Pinagtutulungan ako eh. Kawawa me here.
BINABASA MO ANG
Venom of the New Era (Season 2)
Science FictionShimmering in gold. Dripping in blood. The throne is empty. Screaming for another monarchy. Gather your faith. Sharpen your blades. This is your calling. Protect your King. -- A new game is presented, there is no escape for the survivors of the Chiv...