Soul Academy

[[22]] Renjie <---> Lucifer

"talaga?" sabi niya sabay ngiti... ngiting pandemonyo "hmm eh kung ganito na lang.. baguhin natin ang pagpipilian.... sasama ka sa akin o papatayin ko siya?" para bang binuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi niya hndi ako makagalaw ni hndi rin ak makapagsalita

nang mapansin niyang hndi ako makapagsalita ay ngumiti ulit ito na parang demonyo at nagsalita "bukas.. kukunin ko ang sagot mo bukas" sabi nito at umalis na anong gagawin ko? ayokong sumama sa kanya at mas lalo namang ayokong mapahamak si lucifer ng dahil lang sa akin.. ano ang gagawin ko?!

pa! ma! ano ang gagawin ko? kayo ang magaling sa mga ganito eh... ano ba namang klaseng buhay ito? bakit puro problema na lang ang nangyayare sakin?

nagulat ako ng bigla nalang sumulpot sa harapan ko si lucifer "lu-lucifer i-ikaw pala anong ginagawa mo dito?" gulat na tanong ko hndi ko naman kasi expected na andito siya "wala naman.. nagpunta lang ako dito para ibigay sayo ito.. baka hndi kapa kumakain" sabi niya sabay pakita ng isang paperbag "saan mo yan nabili?" tanong ko sabay turo dun sa may paperbag imposible kasing si lucifer ang gumawa ng pagkain na iyon nakita ko namang napasimangot siya "hndi ko ito binili gawa ko ito" sabi niya nagulat naman ako di nga? Gawa niya yun? "weh talaga?" sabi ko hndi ako kumbinsido "tss edi wag kang maniwala! akin na lang ito" sabi niya at aakmang aalis ng pigilan ko siya syempre sayang effort niya at pati na din yung pagkain hehehe...

"teka lang binibiro lang naman kita eh!" pagpipigil ko humarap naman ulit siya sa akin "pero..pano ko yan makakain kung hnd ko maipasok yan sa loob?" tanong ko.. eh kasi naman nandito ako sa loob, tsaka nakasirado pa ito at sigurado naman akong hndi magkakasya yung dala niya.. "simple lang nmn yun eh! mag antay ka lang" tumayo siya at umalis... san nanaman kaya pupunta iyon? wala pang kalahating minuto ay dumating na siya kasama ang isa sa mga tagabantay dito.. binuksan niya yung kulungan ko at pinasok yung dala ni lucifer gusto nga sana ni lucifer na siya yung magpasok pero hndi siya pinayagan baka daw may gawin siyang hndi maganda

"hmm.. ang sarap naman nito, sigurado ka ba talagang ikaw ang nag luto nito?" Dudang tanong ko habang kumakain... hndi lang talaga ako makapaniwala na siya ang nagluto nito.. hindi naman sa hndi ako naniniwala, eh kasi naman diba? isa siyang prinsipe.. ang denifition ko ng isang prinsipe ay palautos at mahilig gumawa ng mga bagay na tingin nila ay masaya.. pero hndi ko akalain na ganito pala yung hilig niya.. nakakatuwa naman hehehe

"bakit parang nagdududa ka? matagal na akong marunong magluto.. sadyang hndi ko lang talaga pinapaalam sa inyo" sagot niya.. eh? bakit naman niya sinisekreto? Ano naman kung marunong siya? "bakit mo naman hndi pinapaalam?" tanong ko... kuryoso lang ako "ayokong ipaalam dahil sigurado ay magpapaluto kayo sa akin... lalo na yung si kuya!, kilala ko ang ugali nun kapag nagustuhan niya yung binigay mong pagkain ay magpapagawa ulit yun sayo kaya ayoko.. tsaka masyado akong tamad para magluto" paliwanag niya.. kaya pala,  kunsabagay kahit ako parang gusto ko ulit magpaluto.. ang sarap naman kasi talaga eh.. hehehe.... tsaka bibihira lang ako makatikim ng masasarap na pagkain hndi naman sa sinabi kong hndi masarap ang niluluto nila mama ang totoo masarap din pero hndi pa ako nakatikim ng pagkain na iba ang nagluto

"nakakatuwa naman nagkabati na talaga kayo ng kuya mo" natutuwang sabi ko.. actually hndi ako sanay na may nakikita akong mga nag aaway lalo pa at magkapatid sila.. hndi bagay sa mga magkapatid ang mga nag aaway "dahil yun sayo.. maraming salamat" pagpapasalamat niya at ngumiti.. nagtaka naman ako sa sinabi niya.. dahil sa akin? Ano ba ang ginawa ko? Hindi ko na lang siya tinanong.. bagkus ay ngumiti na lang ako pabalik...

"nga pala lucifer... sabi mo kanina na masyado kang tamad para magluto pero bakit mo ko pinagluto?" tanong ko nakita kong namula yung mukha niya "ka-kasi alam ko naman na hindi gaanong masarap ang binibigay nilang pagkain dito... kaya naisip ko na ipagluto kita.." paliwanag niya... pero hndi naman ako maarte sa pagkain eh... kaya ayos lang naman yun sa akin pero natutuwa ako at kahit papaano ay may pakialam siya sa akin nakakatuwa lang "pero hndi naman ako maarte pagdating sa pagkain eh" sagot ko kasi naman ayos lang naman sa akin tsaka baka nakakaabala ako sa kanya.. nakakahiya naman sa kanya