Draco Malfoy İle Hayal Et ~ Yasak Aşk

BÖLÜM 18

O kadar kişi okuyor ama Vote olmuyor. Üzülüyorum...

Geliyorlardı. Karşıdam başta Voldemort olan gruba baktım. Hogwarts'ın güvenlik duvarını yıkmıştık. Yaklaşmıştık. Yan taraftan ise Voldemort geliyordu. Hepimiz birlikte Hogwarts'ın kapısına geldiğimizde aylardır görmediğim yüzlerle göz göze geldim.

Neville: Yn?

Öne atılmaya cesaret eden Neville göz göze geldik. Ne diyebilirdimki? Ben onların gözünde şu anda karanlık taraftaydım.

Voldemort: Duygu yüklü sarılmaların zamanı değil Yn.

Bana kükreyerek konuşan voldemort'a kafamı eğip bir adım geri çekildim. Artık arkadaşlarımın gözünde tamamen onun tarafında olduğum onaylanmıştı.

Neville: Neden peki?

Voldemort: Kes sesini Longbottom.

Bellatrix: Eminim ailenin yanına gitmek için can atıyorsundur. Zevkle hissettiklerini hissettirebilirim sana.

Ah Neville. Benim çekingen masum dostum. Ailesine olanların sorumlusuyla karşı karşıyaydı ve en yakın dostu onların tarafında duruyordu. Ne diyebilirdiki?

Voldemort: Size harika bir haberim var.

Voldemort parmak şıklattığında arkadan iri yarı bir adam kucağında bir çocukla öne çıktı. hayır bu olamazdı. Yanlış görüyor olmalıydım.

Voldemort: HARRY POTTER ÖLDÜ.

Yn: HAYIR HAYIR HA-

Ona doğru ağlayarak atıldığımda zihnime girip acıyla yere çökmemi sağlamıştı.

Draco: Yn!

Tanıdık sesiyle ona baktığımda annesi onun yaklaşmaması için durdurmuştu.

Voldemort: Aptal kız. İkizin öldü.

Yn: Hayır hayır olamaz.

Yerden kapıya doğru baktım. Ginny bir köşeye çökmüş ağlıyordu. Hermione ve Ron ellerini kenetlemiş dolu gözlerle bakıyorlardı.

Yazardan...

Her şey bitmiş gibiydi. Voldemort'un iki güç kaynağı da elindeydi. Biri ölü biri yaşıyordu.

Neville: Harry'nin ölmüş olması hiçbir şeyi değiştirmiyor. Bizi yendiğimi mi sanıyorsun? Anca rüyanda görürsün.

Neville normalde olduğundan daha cesaretle konuşmuştu. Tam bir Gryffindordu. Elinde tuttuğu seçmen şapkadan Büyükçe bir kılıç fıtlattı. Harry bundan fırsat bilerek onu tutan adamın kucağından atladı ve cebinden çıkardığı asayla Voldemort'un sersemlemesini sağladı. Ayağa kalkarak hızla köprüye doğru gittiğinde Voldemort onun peşinden diğer ölüm yiyenler ise tüm okula yayılmaya başlamıştı. Herkes bir yana dağılıyorken YN, Harry'nin yanına gidebilmek için ayaklandı. Tam hareket edicekken ona doğru koşan bir çift mavi gözle dona kaldı. Sonunda gelmişti. Aylarca beklediği an gelmişti. Draco ona doğru koşup sevdiği kadını kolları arasına alıp hasretle kokusun içine çekti.

Yn: Draco ben...

Draco: Biliyorum.

Zaman kaybetmemek adına birbirlerinden ayrıldılar ve ellerini kenetlediler. Fakat oradan ayrılmak o kadar Kolay değildi Yn acıyla tekrar kıvranarak yere düştüğünde Draco arkasını döndü. Babası onlara doğru geliyor ve Yn'nin zihnime giriyordu.

Draco: Yeter artık rahat bırak onu.

Lucius: o karanlığa ait sen de öyle.

Draco: Ben asla sen olmayacağım. Yn'de olmayacak.