Buraya kadar geldiysen lavantaSu_ hesabındaki kitaba da bir destek olur musun? ❤️
Öncelikle özel bölüme geçmeden hepinize çok çok çok teşekkür ederim. Kendini belli eden etmeyen tüm okuyuculara çok teşekkür ederim. Bu hayatta beni çoğu şeyden uzaklaştıran rahatlatan mutlu eden şey yazmak.
Diğer kurgularım ağır kitaplar olduğu için hayran kurgulara karar verdim ve yazmak istedim.
Ve sizin sayenizde daha çok yazma isteği oluştu ben de. Yazdıkça mutlu hissettim siz okudukça yanımda oldukça daha da mutlu oldum.
Kalemim güzeldir değildir düşünceniz çok önemli ama böyle konuşmalarda pek iyi değilim.
Söylenecek çok şey var ama kısaca iyi ki varsınız.
Ve tekrar tekrar çok teşekkür ederim.
Bunları neden yazıyorsun diyebilirsiniz ama içimden gelenleri size aktarmak istedim.
Sizler benim kardeşim büyüğüm ailemsiniz. En azından ben böyle hissediyorum.
Eğer konuşmak isterseniz hesaplarım sizlere sonuna kadar açık olacak.
Seviliyorsunuz canlarımm❤️
Özel bölüm:
Aradan yıllar çabucak geçmiş Leo ve Dora büyümüş okul çağları gelmişti.
Anne ve babasının onların ardından salladıkları ellerine baktılar. Çok duygusal bir andan çıkmışlardı. Çocuklar ailelerinin ne kadar zorlu yollardan çıktıklarını bilmiyorlardı.
Zorlu ilişki sorunları aile sorunları savaşlar atlattıklarını henüz yakındam bilmiyorlardı.
İkiside çok güzel bir ilgiyle büyümüştü. Yn ve Draco göremedikleri tüm sevgiyi onlara aktarmış anne baba eksiğini 1 dakika bile hissettirmemeye çalışmışlardı. Yine de şımartmamış şımarık çocuk olmalarını engellemişlerdi.
Leo ve Dora okullarının ilk günü için çok heyecanlıydılar. Yeni arkadaşlıklar profesörler ama en çok binaları için.
Leo anne ve babası gibi Slytherin seçilmek çok istiyor onları örnek alıyordu.
Dora için ise fark etmiyordu. Ailesini her ne olursa olsun onu destekleyeceğini biliyordu. Tek istediği binasının güzel temsil edebilmek ve güzel bir başarı yakalayabilmekti.
İkizler okullarına vardıklarında heyecanları hat safaya çıkmıştı.
Anneleri birkaç gün içinde okulda olacaktı. Onların profesörü olması biraz gariplerine gidiyordu ama annelerinin yanlarında olması onları rahatlatıyordu.
Sonunda o an gelip çatmıştı. Binaları seçilecek ve geri kalan yıllarını orada geçireceklerdi.
Yeni müdire Profesör Mcgongall her sene olduğu gibi yüne kendisi öğrencileri çağırmak istemiş ve elindeki kağıdı ile birlikte seçmen şapkanın yanında durmuştu. Sırayla isimleri çağırıyor seçmen şapka bir bir binaları söylüyordu.
Mcgonagall: Leonardo Malfoy.
Leo adının söylenmesi ile ikizinin sıktığı elini çekip seçmen şapkaya doğru ilerledi. Kalbi o kadar hızlı çarpıyorduki yakınında olan biri kalp atış seslerini duyabilirdi.
Seçmen şapka: Bir Malfoy daha.
Leo: Lütfen Slytherin olsun. Lütfen Slytherin olsun.
Seçmen şapka: Emin misin?
Leo kafasını salladığında seçmen şapkanın sesi tüm salonda yankılandı.
Seçmen şapka: Slytherin!
Slytherin masasından alkışlar koparken Leo'mun göğsü kabarmıştı. Ona göre slytherin olursa ailesi daha çok gururlanırdı. Halbuki Yn ve Draco artık bina ayrımı yapmıyordu.
Mcgonagall: Dora Malfoy.
Dora Slytherin masasına giden kardeşinin ardından heyecanla okunan adıyla ilerledi. Sandalyeye oturduğunda profesör Mcgonagall seçmen şapkayı kafasına yerleştirdi.
Seçmen şapka: Çok garip. Bir Malfoy'a göre çok farklısın. Hmm!
Seçmen şapka biraz bekledi. O bekledikçe Dora heyecandan ölecek gibiydi.
Seçmen şapka: Neredeyse tüm binalardan küçük özellikler taşıyorsun ama en ağır basanı... Hmm... Kıvrak zekan. RAVENCLAW!
Dora heyecanla yerinden sıçradı. Mutluydu. Ailesinin ne kadar sevineceğini de biliyordu. Sadece bir yanı ismini taşıdığı ve Annesinin ağzından hiç düşürmediği Dora teyzesi gibi Hufflepuff istiyordu ama buna da sevinmişti.
Heyecanla Ravenclaw masasına geçti ve onu karşılayan insanlarla selamlaştı.
Artık onlar için koca bir macera başlamıştı.
————————————————
Draco: Güzelim benim. Sizi çok özleyeceğim. Nefret ediyorum bu ayrılıklardan.
Yn, Okula döneceği için Draco ile sık sık görüşemeyeceklerdi. Çocuklardan da bu seme ayrı kalmaya başlamıştı. Yalnızlık korkusu onu sarıp sarmalamıştı.
Yn: Bu sene evden gidip geleceğim. Seni bırakmayacağım söz.
Draco eline şeker verilmiş bir bebek gibi sevinçle gülmeye başlamıştı.
Draco: Evde boş artık tabi.
Yn: Şımarma hemen. Çocuk gibisin Malfoy.
Draco: Senin çocuğunum en azından Malfoy.
Yn: Tamam Daha şımarma da çocukların mektubunu okuyalım.
İkisi de mutluydu. Aralarındaki aşk gün geçtikçe büyüyor evlerini huzurla kaplıyordu. Hala ilk günkü gibi sürekli kavga ediyorlar ama sonunda birbirlerinin kollarında huzuru buluyorlardı.
İkisi de mutlulukla mektubu açtılar.
Sevgili Anne ve Baba,
Sizi şimdiden o kadar çok özledikki bir an önce geri dönmek yine hep beraber vakit geçirmek istiyoruz.
Eminim binalarımızı çok merak ediyorsunuzdur. Ben Slytherine seçildim geleneğimizi devam ettiriyorum. Dora ise Ravenclaw oldu. Onun adına çok mutluyum gerçekten çok mutlu gözüküyor ve binasına uygun olarak çok zeki bir ikizim var.
Dora bir anda kendi binasındam bir çocukla tanıştı ve çok yakın arkadaş oldu. Sanırım onu kıskanıyorum. Üstelik çocuğu da hiç beğenmedim çok kaba birine benziyor. Artık neyini beğendiyse bunun. Neyse siz sakin olun Dora bana emanet.
Sizi gerçekten çok özledik ve çok seviyoruz.
Sevgiler, En harika muhteşem çocuk olan Malfoy ikizleri
Yn ve Draco mektuptan kafalarını kaldıklarında Yn ağlayacak gibi duruyordu.
Draco: Ağlama bak çok mutlular. Bizim gibi güzel bir sonları olacak.
Yn: Umarım...
Çocukların binaları çok meral edildi. Bu yüzden yazmak istedim umarım güzel olmuştur.
Oy vermeyi unutmayın.
Seviliyorsunuz❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Draco Malfoy İle Hayal Et ~ Yasak Aşk
FanfictionDraco'nun eli bacağıma değdiğinde istemsizce sınıfta duyulacak bir biçimde tuttuğum nefesi bıraktım. Mcgonagall: iyi misiniz Bayan Potter Yn: iyiyim profesör sanırım biraz boğuluyormuş gibi hissediyorum. İzninizle bahçeye çıkabilir miyim? Mcgonagall...