Kalp Yolu | SehYam

7.

Bölüme geçmeden önce bunu okumanızı rica edeceğim... Yeni bölüm yazmak için bilgisayar başına oturdum ve aniden gelen hevesle final bölümünü bile yazdım. Yani sizi hiç bekletmeden art arda yayınlaya bilirim, ama bölümlerin hangi aralıklarla yayınlanacağı sizin elinizde. Ne kadar çok oy gelirse bölümleri o kadar erken paylaşırım. Ki, bir oy sizin hayatınızdan hiçbir şey eksiltmez, ama beni mutlu eder :) iyi okumalar ♥

Yaman: Seher ne saçmalıyorsun ?

Polis: Bir dakika Yaman bey.. 

Yaman: Ama.. Eşim bana sinirli olduğu için böyle yapıyor.. Bakın ! Gülüyor işte.. Sinirimi bozmak için yapıyor. Bana öfkeli olduğu için.. Seher bir şey söylesene !

Polis: Ne oluyor burada ? Aile kavgası mı ? Bizi boş işlerinizle uğraştırıyorsunuz.

Yaman: Eşim işte. Narkozun etkisi hâlâ geçmedi. Siz gelmeden önce de kahvaltılıkları falan yere attı.. Biraz agresif. Kusura bakmayın lütfen..

Polis: Biz çıkalım.. Detaylı araştırmaları yine yapacağız.. Civardaki kameraları da inceleyeceğiz..

Yaman: Kolay gelsin.. Teşekkür ederiz her şey için..

Polisler çıkınca Yaman yatağın hemen yanına sandalyeyi çekmişti..

Yaman: Sinirlenmeyeyim diyorum ama sen benim sabrımı sınıyorsun Seher ! Senin yüzünden emniyete götüreceklerdi beni !

Seher: Benimle uğraşma sen de ! Öküz öküz hareketler yapıyorsun ! Ablanı da sardın zaten başıma. Seninle uğraşmak zorken bir de onunla uğraşıyorum. 

Yaman: Derdin ne ? 

Seher: Ne ? 

Yaman: Gitmek istiyorum deyip duruyorsun. Başın kiminle belada ? 

Seher: Hiç kimse ile belada değil..

Yaman: Seher ! Bak annen dışarıda.. 

Seher: Ee, yani ? 

Seher gülüyordu.. 

Yaman: Niye gülüyorsun ? Ciddi bir şey konuşuyorum şurada. 

Seher: Hiç.. 

Yaman: Taburcu olunca evimize gideceğiz..

Seher: Ben o eve gitmek istemiyorum. Benim zaten bir evim var.

Yaman: Ama artık benimle evlisin.

Seher: Annem.. Ben onunla gideceğim.. 

Yaman: Çok görmek istiyorsa bize gelir ! Sana bakar, gider! Sen benimlesin ! Gerçekten beni sinir etmek için elinden geleni yapıyorsun. 

Seher: Sen ruh hastasısın. Tedavi olman şart !

Yaman: Seher.. Şuan ne söylersen söyle umrumda değil. Buradan benimle çıkacaksın. 

Yaman ayağa kalkıp hafifçe Seher'e doğru eğilip gözlerinin içine bakar..

Yaman: Anladın mı beni ? 

Seher: Aa çekil ! Bakma öyle ! Yaklaşma bana ! 

Yaman: Niye ? Dayanamıyor musun bana ?