Kalp Yolu | SehYam

13.

Seher yatağa uzanmıştı.. Yaman da koltuğa geçmek için yastığını alacaktı.. 

Seher: Ne yapıyorsun ? 

Yaman: Bana koltuk yolu göründü yine..

Seher: Yeni bir başlangıç yapacağımızı söylemiştin..

Yaman: Evet ama.. 

Seher: Gelebilirsin yatağına.. 

Yaman: Sorun çıkarmayacak mısın ? Bağırmayacaksın falan.. 

Seher: Hayır..

Yaman da yatağa geçtiğinde Seher biraz yanaşıp başını Yaman'ın göğsüne koydu ve gözlerini kapattı..

Yaman: Seher.. 

Seher: Çok uykum var.. Sonra konuşsan.. 

Yaman: Peki, iyi geceler o zaman. 

Seher: İyi geceler.. 

Seher bir eliyle de Yaman'a sarılmıştı.. Yaman o kadar şaşkındı ki.. Seher ile burada böyle olabilecekleri hiç aklına gelmezdi.. Bu anın tadını çıkardı biraz.. Sonra o da Seher'e sarılıp gözlerini kapattı.. 

Sabah Yaman uyurken uyandı Seher.. Yaman'ı uyandırmadan da kalkıp odadan çıktı.. Salona indiğinde sadece Sevda vardı evde.. Diğerleri çoktan çıkmıştı.. 

Sevda: Seher.. Günaydın. 

Seher: Günaydın Sevda hanım.. Şey, herkes gitti mi ? 

Sevda: Evet.. Toplantıları varmış. Erken çıktılar bugün. 

Seher: Anladım.. Ben kahvaltı hazırlayayım.. 

Sevda: Aysel ve Yasemin'e söyle, hazırlasınlar.. 

Seher: Yok.. Yani ben hazırlarım.. 

Sevda: Seher onlar bu evde çalışan.. Yıllardır yaptıkları bir şey.. 

Seher: Olsun.. 

Sevda: Başka zaman yap o zaman.. Dün akşam kötü görünüyordun. Şimdi Yaman başımızın etini yer..

Seher: İyi ama.. 

Sevda: Hadi geç otur.. Aysel hazırlar..

Yaman da uyandığında salona indi.. Sevda ve Seher'i karşılıklı oturup sohbet ederken görünce şaşkınlığını gizleyememişti.. Seher'in yanına gidip yanağından öptü ve oturdu..

Yaman: Günaydın.. Neden uyandırmadın beni ? 

Seher: Günaydın.. Erken uyandım biraz.. 

Yaman: Kahvaltı yaptın mı ? 

Seher: Yok, seni bekledim. Aslında ben hazırlayacaktım ama.. 

Yaman: Sen kendini yorma.. Aysel hazırlar.

Sevda: Ben de öyle söyledim.. 

Yaman ona cevap vermeden Seher ile konuşmaya devam etti.. 

Yaman: Ben Aysel'e söylerim şimdi, hazırlar buraya bir masa.. Kahvaltıdan sonra da çıkarız..

Seher: Nereye gideceğiz ? 

Yaman: Doktora tabii ki.. Anlaşmıştık. 

Seher: Değişen bir şey olmayacak ama, neyse.. Gidelim..

Sevda onları yalnız bırakmış odasına gitmişti.. Kahvaltıları hazırlanınca ikisi de masaya geçtiler.. 

Yaman: Sağlıklı beslenmen lazım.. Onun için açar mısın ağzını ? 

Seher: Ama Yaman.. Ben bal sevmem.. 

Yaman: Umrumda değil canım.. Hadi.. 

Yaman kendi elleri ile besledi karısını, kendisi de birkaç lokma bir şeyler alıp, yeniden Seher'i yediriyordu.. 

Yaman: Hastaneden sonra ne yapmak istersin ? 

Seher: Eve gelelim.. Zaten hiçbir şey yapamıyorum ki. Yorulduğum zaman krizler artıyor. Bunu yaşamak istemiyorum..

Yaman: Peki.. O zaman bahçede otururuz. Bugün hava güzel.. 

Seher: O olur.. 

...

Seher Yaman ile birlikte özel bir hastaneye gelmişti. Yaman araştırmıştı.. Çok iyi bir doktor bulmuştu Seher için.. Bir sürü test istemişti doktor.. Süreci de Seher'den anlatmasını istemişti muayene sırasında.. Test sonuçlarını bekliyorlardı hastanede.. Birkaç saate çıkar demişlerdi çünkü.. Yaman o kadar korkuyordu ki.. Seher de fark etmişti bunu.. Yaman'ın elini sımsıkı tuttu..

Seher: Yaman.. Sakin olur musun ? 

Yaman: Olamıyorum Seher.. Bu zor.. 

Seher: Olacaksın Yaman.. Bildiğimiz bir şey için geldik ve senin şu haline bak.. Sanki yeni öğrenecekmiş gibisin..

Yaman: Senin bu rahatlığın peki ? O ne olacak ? Neden böyle yapıyorsun ? 

Seher: Yaman, bu benim yıllardır içinde olduğum bir şey.. Korkmuyorum..

Yaman: Ama ben korkuyorum.. Çok korkuyorum.. Bak biz daha hiçbir şey yaşamadık tamam mı ? Ya onu da geç.. Sen daha çok gençsin. Sana bir şey olurs-

Seher: Düşünme bunu.. Sakinleş biraz..

Yaman: Seher.. Ben seni çok seviyorum..