Kalp Yolu | SehYam

17.

O gece orada sohbet ettiler birkaç saat.. Sonra da eve döndüler.. İlk gün onlar için çok güzel geçmişti.. Bu küçük tatile aslında hepsinin ihtiyacı vardı..

Ertesi gün kahvaltıdan sonra Seher, Gökçe ve Damla bahçede oturmuş, sohbet ediyorlardı.. Yaman ve Gökhan da basketbol oynuyorlardı orada..

Yaman ara sıra gelip Seher'i öpüp yeniden gidiyordu..

Seher: Yaman, ne yapıyorsun ? On kere böldün oyunu..

Yaman: Aman, beklesin abim. İşi ne ?

Seher: Hadi git.. Konuşturmadın bizi. 

Yaman omuz silkip dönmüştü.. Seher de Yaman'ın arkasından sırıtıyordu.. 

Gökçe: Seher, biliyor musun, her şey senin sayende.. Biz uzun zamandır bir araya gelemiyorduk.. Geldiğimizde de hep kavga ederdik.. Ama şimdi.. Yaman çok mutlu.. Çok değişti.. Sen değiştirdin onu..

Seher: Yaman kendisini koruma kalkanı içine almıştı sadece.. Ben de öyle yapmıştım.. Ama o kalkanın içinden çıktık galiba.. Bilmiyorum, çok konuşmak da istemiyorum ama.. 

Damla: Sen bize iyi geldin Seher.. Hem de çok iyi.. Bunu herkes biliyor ve görüyor.. Ve hayat boyu sana minnet duyacak insanlar var.. Sevda anne mesela..

Gülümsemekle yetindi Seher.. 

Gökçe: Sen gerçekten çok özel bir insansın..

Seher: Özel mi ? Güldürme beni.. Hayat hikayemi bilmiyorsun ki.. Hastayım diye sokağa bıraktılar beni.. İnsanlar hasta çocuklarını iyileştirme çabasında olur, yıpranır.. Ama onlar.. Muhtemelen şuan öldüğümü falan düşünüyorlardır.. Ama biliyor musunuz, umrumda değiller.. Bana o kadar acıyı yaşatan insanları istemiyorum.. Hem ben kendime bir aile buldum zaten..

...

Yaman ve Gökhan alışveriş için çıktıklarında Damla da işle ilgili konuşma yapmak için odaya kapandı.. Seher ve Gökçe baş başa kalmışlardı..

Seher bir kahve yapıp Gökçe'ye uzattı.. 

Seher: Gökçe.. Ya da sana abla mı demeliyim.. 

Gökçe: İstediğini söyleyebilirsin, benim için fark etmez.. 

Seher: Peki.. O zaman şimdi seninle karşımda bir ablam varmış gibi konuşmak istiyorum.. 

Gökçe: Ne konuşacaksın ? Öyle bir giriş yaptın ki.. 

Seher: Biliyorsun ben.. Hastayım.. Yani ne zaman ne olacağını bilemem.. Sadece kalan günlerimi Yaman ile geçiriyorum.. İlk kez aşkı tadıyorum.. Sevmeyi ve sevilmeyi.. Ama.. Korkuyorum da.. Abla.. Ben senden başkasına emanet edemem Yaman'ı.. Evet Fikret dede ile konuştum.. O her şeyi biliyor ama sen.. Sen onun ablasısın.. Bana bir şey olursa..

Gökçe: Konuşma böyle.. 

Seher: Bana bir şey olursa Yaman'ı bu kez hiç yalnız bırakma olur mu ? Hep yanında ol..

Gökçe: Kızım saçma sapan konuşma.. Hem sana hiçbir şey olmayacak.. Git başımdan hadi.. Ağlatmaya gelmişsin belli.. 

Seher: Söz ver bana.. 

Gökçe: Hâlâ konuşuyorsun.. Söz falan vermiyorum.. Kocanın başında duracaksın.. Hem daha bebeğiniz olacak.. Yeğenimi seveceğim ben..