21.

526 61 70
                                    

3 ay sonra

Seher ve Damla bodrum kattaki atölyede çalışıyorlardı.. Damla bir çok şeyi öğretmişti zaten Seher'e.. Yeni modeller için çalışıyorlardı. Dilek de onların yanındaydı.. Bir köşede oyuncakları ile oynuyordu. 

Damla: Seher.. Sen şurayı tamamlayabilir misin ? 

Seher'den ses yok.. 

Damla: Seher ?

Seher: Ha, Efendim ?

Damla: Ne oldu sana ? Suratından düşen bin parça.. Duymuyorsun da beni.

Seher: Yok bir şey ya.. Ne dedin? Ne yapacağım ? 

Damla: Bırak şimdi işi.. Anlat bakalım, ne oldu ? 

Seher: Dün akşam Yaman ile atıştık biraz. Sabah da bir şey söylemeden gitmiş.. Canım sıkıldı işte..

Damla: Ne oldu ki ? Yani özel değilse tabi..

Seher Dilek'i gösterdi başıyla.. Onun yanında konuşabileceği bir şey değildi.. 

Damla: Dilekcim.. Sen anneannen ile bahçeye çıkacaktın ya, seni bekliyor, hadi koş..

Dilek: Aa unutmuşum.. Gidiyorum Damla yenge.

Dilek çıktığında Damla elindekileri bırakıp Seher'in yanına geldi.. 

Damla: Ne oldu ? Anlat şimdi.. 

Seher: Bu.. Nasıl anlatırım bilmiyorum Damla.. Neyse vazgeçtim. İşimize devam edelim.. 

Damla: Seher.. 

Seher: Lütfen.. 

Damla: Ama içine atmanda.. Yani işte..

Seher: Peki, tamam.. Tamam anlatacağım ama aramızda kalacak tamam mı ? Sakın kimseye söyleme.. 

Damla: Merak etme..

Seher: Ya bak.. Bu sana şimdi çok aptalca gelir belki ama.. Daha küçüksün falan da diyebilirsin.. Ben.. Ben bir süredir düşünüyordum.. İşte bir bebek.. Bunu Yaman'a söyledim.. Ki biz evleneli neredeyse 2 yıl olacak. Evet ilk başta zor zamanlar yaşadık ama sonra düzeldi her şey.. 

Damla: İyi de bu çok güzel bir şey zaten.. Niye tartıştınız ben anlamadım.. 

Seher: Yaman çocuk istemiyor..

Damla: Ne ? İyi ama neden..

Seher: 'Sen çocukluğunu yaşayabildin mi, hayır, ben de yaşamadım.. İkimizin de boktan bir çocukluğu vardı ve ben bir çocuk istemiyorum. Ona verecek sevgim yok, sen de kapat bu konuyu' dedi.. Arkasını dönüp yattı.. O öyle düşünüyor ama ben tam tersini düşünüyorum.. Ben kimsesizdim.. Yıllarca tek başıma sürdürdüm hayatımı. Kimsesizlik öyle zor ki.. Şimdi bir ailem var ama ben kendi ailemi kurmak istiyorum.. Yıllarca özlemini çektiğim bir yuva vardı zaten.. Şimdi kendi ailemi kurmak istemek suç mu ? Kalabalık bir aile.. Bu eminim çok güzel bir şeydir..

Damla: Tabii ki suç değil Seher.. Bunu istemek senin en doğal hakkın. Yaman'ın kafası karışık belli.. 

Seher: Yok.. Yok öyle değil.. Ben tanıyorum.. Söylediklerinde çok ciddiydi ve hepsi gerçek düşünceleriydi.. 

Kalp Yolu | SehYamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin