Kalp Yolu | SehYam

2.

Seher gözlerini açtığında hiç bilmediği bir yerde, bir yatakta, hiç tanımadığı bir adamın kollarındaydı.. Hemen doğrulup kendisine baktı, çıplaktı.. Yanındaki adam da öyle.. Ne olmuştu dün gece ? Buraya nasıl gelmişti ? O daha önce hiç kimsenin kendisine dokunmasına izin vermemişti ki.. Evet, bir sürü insanı dolandırmıştı ama kimse ona dokunamamıştı !

Sonra akşam olanları hatırladı.. Bara gittiğini.. Elini alnına götürüp kendisine küfürler etti.. Hemen gitmeliydi buradan.. O adam uyanmadan gitmeliydi.. Koltuğun üstündeki kıyafetlerini giyerken tanımadığı adam gözlerini açmış, kendisine sırıtıyordu..

Yaman: Kaçmak ha.. iyiymiş..

Seher: Ne diyorsun be ! Kapa çeneni..

Yaman: Dün gece çok iyiydi güzelim..

Seher: Tekrarı olmayacak !

Yaman: Sen benim sevişebileceğim kızlardan sadece birisin. Kendini sakın bir şey sanma..

Seher: İğrençsin..

Seher çantasını alıp kapıyı çarpıp çıktı.. İçeride tuttuğu gözyaşlarını bırakmış, hıçkırarak iniyordu merdivenleri..

Yaman da o sesleri duymuştu.. Kıza karşı öyle davrandı ama dün gece kızın ilki olduğunu anladığında kendisine küfürler etmişti.. Sabah uyandığında ise maskesini takmak zorundaydı.. O bu hayatta başka türlü ayakta kalamamıştı ki bunca zaman ! Yataktan güçlükle kalkmıştı. Pencereden aşağıya baktığında o kızı gördü yine. Adını bile bilmediği, yatağına aldığı kızlardan biri.. Ama bu.. Bu farklıydı..

Kız otelin karşısındaki parkta otururken eli de kalbindeydi. Hıçkırarak ağlıyordu.. Yaman onu öyle görünce yanındaki kumandayı alıp duvara fırlattı.. O masum bir insana zarar vermezdi ki ! Kuralını bozmuştu..

Seher dağılmış halde evine gittiğinde Ayşe onu oturma odasında karşılamış ve belli ki hiç uyumamıştı.. Bunca yıl baktığı kızı kaybetmekten korkmuştu.. Seher içeriye girdiğinde de göz göze geldiler..

Ayşe: Neredesin sen ?! Neden açmıyorsun telefonlarımı ? Mesajlarıma neden cevap vermiyorsun Seher !

Seher de ona karşı olan maskesini aldı hemen.. Birkaç saat önce ağlayan küçük kız yoktu şimdi Ayşe'nin karşısında.. Ee dolandırıcılığı da ondan öğrenmemiş miydi zaten ?

Seher: Ahh kıyamam, anneciğim beni merak etmiş !

Ayşe: Bu nasıl bir davranış.. Kendine gel.

Seher: Neredeydim ? Orada burada şurada.. Kendimize yeni veletler arıyordum.. Tüh, saatin farkına varamamışım..

Ayşe: Sen içtin mi ? Geceden mi bu halin ?

Seher: Ayy.. Kıyamam.. Sesi de titrermiş..

Seher içi yana yana kahkaha atıp odasına gitti.. Bir duş aldıktan sonra en rahat kıyafetlerini giyip yatağına uzandı.. Canı yanıyordu.. Kalbinin acısının yanında bacağındaki sızıyı hissetmiyordu bile.. Telefonuna gelen birkaç mesajın ardından telefonunu eline alıp açtığında mesajlara baktı.. Betül.. Bir sürü şey yazmıştı..

"Seher..."

"Kanka neredesin ya ! "

"Telefonunu kapatmışsın bir de ! "